2815 wpisów.
napisał/a 22 stycznia 2007
o
00:00
Kornelia! Możesz przenocować w samym CARITASIe,w dawnych warsztatach ortopedycznych jest mini hotel -koszt noclegu-21,40 zł-warunki dobre-korzystałam już z noclegu w LORO,więc wiem jak jest.Tylko,że wcześniej musiałabyś zadzwonić do Izby Przyjęć i zorientować się jak jest z miejscami.W schronisku młodzieżowym -15 minut od LORO,przy cmentarzu-można też przenocować-30 PLN od osoby,ale warunki dużo gorsze niż w LORO ,przede wszystkim nieszczelne okna-nocowałam w... Dowiedz się więcej
Kornelia!
Możesz przenocować w samym CARITASIe,w dawnych warsztatach ortopedycznych jest mini hotel -koszt noclegu-21,40 zł-warunki dobre-korzystałam już z noclegu w LORO,więc wiem jak jest.Tylko,że wcześniej musiałabyś zadzwonić do Izby Przyjęć i zorientować się jak jest z miejscami.W schronisku młodzieżowym -15 minut od LORO,przy cmentarzu-można też przenocować-30 PLN od osoby,ale warunki dużo gorsze niż w LORO ,przede wszystkim nieszczelne okna-nocowałam w marcu ,więc mam porównanie. Pozdrawiam :)... Collapse
Możesz przenocować w samym CARITASIe,w dawnych warsztatach ortopedycznych jest mini hotel -koszt noclegu-21,40 zł-warunki dobre-korzystałam już z noclegu w LORO,więc wiem jak jest.Tylko,że wcześniej musiałabyś zadzwonić do Izby Przyjęć i zorientować się jak jest z miejscami.W schronisku młodzieżowym -15 minut od LORO,przy cmentarzu-można też przenocować-30 PLN od osoby,ale warunki dużo gorsze niż w LORO ,przede wszystkim nieszczelne okna-nocowałam w marcu ,więc mam porównanie. Pozdrawiam :)... Collapse
napisał/a 21 stycznia 2007
o
00:00
Agnieszko, dzięki Ci, ale znowu to rozmowa między aktywnymi. Uspokajam Andrzeja, że najważniejsze to robić swoje, albo sie kogoś za sobą pociągnie albo nie. Przecież nie chodzi o to, żeby po każdym artykule pisać, jakie to fajne albo do kitu. Ale, kiedy coś ciekawego sie wydarzy albo o czymś dowiecie się, żeby o tym napisać. Ja np. jestem allegrowiczką, robię... Dowiedz się więcej
Agnieszko, dzięki Ci, ale znowu to rozmowa między aktywnymi. Uspokajam Andrzeja, że najważniejsze to robić swoje, albo sie kogoś za sobą pociągnie albo nie. Przecież nie chodzi o to, żeby po każdym artykule pisać, jakie to fajne albo do kitu. Ale, kiedy coś ciekawego sie wydarzy albo o czymś dowiecie się, żeby o tym napisać.
Ja np. jestem allegrowiczką, robię zakupy, czasami coś sprzedaję, teraz np. wystawiłam na aukcję Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pościel firmy, z którą rozpoczęłam pracę. To są moje małe doświadczenia z internetem ale w dobie kiedy może on się stać dla nas nawet źródłem dochodu to już jest coś.
Zgłosiła się do mnie koleżanka abym pomogła jej koleżance opracować wniosek do biura pracy, bo na koniec szkolenia ma szansę otrzymać dofinansowanie z UE na rozpoczęcie własnej działalności. Pogadałyśmy raz i dwa, przyjechała do mnie, poszperałyśmy w internecie, dziewczynie otworzyły się oczy na możliwości, uradowała się, zobaczyła coś więcej, wydrukowałam jej trochę materiałów, odebrała z Andrzeja pracy. 03.01 dostałam SMS: otrzymałam dotację dzięki państwu, dziękuję modlitwą za państwa rodzinę. Fajnie zaczął się ten rok.
Ryśku-Henryku, może jak tak więcej pogrzebiesz w pamięci, to się okaże, że dużo zostało.
Andrzej pyta się czy masz kontakt z Jurkiem Luzińskim, Waszym bliskim kolegą. Jurek w czasie studiów czasami bywał u nas ale potem kontakt się urwał, ostatnia kartka z Francji. To były mimo wszystko wspaniałe dni.
Też pamiętam Kropkę siostry Marii Zużyło. Odwiedzaliśmy s.Marię w Kostowcu /pod Warszawą /, tam zmarła, tam czasami jeździmy na Jej grób, a zawsze przejeżdżając odmawiamy modlitwę. Siostra Kaliksta była przez pewien czas w Brwinowie, tam jeździliśmy z małym Mateuszkiem. Była nawet u nas w domu. Zmarła niedawno w pobliżu Augustowa.
Wiele rzeczy mija ale dlatego musimy o tym mówić i pisać.
Pozdrawiam wszystkich Elżbieta z chłopakami... Collapse
Ja np. jestem allegrowiczką, robię zakupy, czasami coś sprzedaję, teraz np. wystawiłam na aukcję Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pościel firmy, z którą rozpoczęłam pracę. To są moje małe doświadczenia z internetem ale w dobie kiedy może on się stać dla nas nawet źródłem dochodu to już jest coś.
Zgłosiła się do mnie koleżanka abym pomogła jej koleżance opracować wniosek do biura pracy, bo na koniec szkolenia ma szansę otrzymać dofinansowanie z UE na rozpoczęcie własnej działalności. Pogadałyśmy raz i dwa, przyjechała do mnie, poszperałyśmy w internecie, dziewczynie otworzyły się oczy na możliwości, uradowała się, zobaczyła coś więcej, wydrukowałam jej trochę materiałów, odebrała z Andrzeja pracy. 03.01 dostałam SMS: otrzymałam dotację dzięki państwu, dziękuję modlitwą za państwa rodzinę. Fajnie zaczął się ten rok.
Ryśku-Henryku, może jak tak więcej pogrzebiesz w pamięci, to się okaże, że dużo zostało.
Andrzej pyta się czy masz kontakt z Jurkiem Luzińskim, Waszym bliskim kolegą. Jurek w czasie studiów czasami bywał u nas ale potem kontakt się urwał, ostatnia kartka z Francji. To były mimo wszystko wspaniałe dni.
Też pamiętam Kropkę siostry Marii Zużyło. Odwiedzaliśmy s.Marię w Kostowcu /pod Warszawą /, tam zmarła, tam czasami jeździmy na Jej grób, a zawsze przejeżdżając odmawiamy modlitwę. Siostra Kaliksta była przez pewien czas w Brwinowie, tam jeździliśmy z małym Mateuszkiem. Była nawet u nas w domu. Zmarła niedawno w pobliżu Augustowa.
Wiele rzeczy mija ale dlatego musimy o tym mówić i pisać.
Pozdrawiam wszystkich Elżbieta z chłopakami... Collapse
napisał/a 21 stycznia 2007
o
00:00
Witaj Elu ! Podziwiam Twój wulkan aktywności-naprawdę!! Jesteś wraz z Andrzejem głównym motorem tego pieknego przedsięwzięcia jakim jest Grupa Opty. Co do J.Luzińskiego to absolutnie nic nie wiem i nie widywałem się z nim po opuszczeniu sanatorium. Ale może przyda się taka informacja (choć może o tym wiecie) :córka Państwa Kotwickich jest moją koleżanką po fachu (specjalistka laryngolog) - nazywa... Dowiedz się więcej
Witaj Elu !
Podziwiam Twój wulkan aktywności-naprawdę!!
Jesteś wraz z Andrzejem głównym motorem tego pieknego przedsięwzięcia jakim jest Grupa Opty.
Co do J.Luzińskiego to absolutnie nic nie wiem i nie widywałem się z nim po opuszczeniu sanatorium.
Ale może przyda się taka informacja (choć może o tym wiecie) :córka Państwa Kotwickich jest moją koleżanką po fachu (specjalistka laryngolog) - nazywa się Ewa Ulbrych i pracuje w Zielonej Górze.A córka P.P.Piszczyńskich jest specjalistką pediatrii - mieszka w Żarach i nazywa się Zdzisława Protas.
To tyle z moich "otwieranych klapek" na razie.
Serdecznie pozdrawiam Ciebie i Andrzeja (u progu zimy)
P.S jeśli Cię zainteresuje to poczytaj (wyszukaj w n.p.Googlach ) o Taurynie - jest to aminokwas, który już testuję na sobie z powodzeniem w postpolio.
Hej!!... Collapse
Podziwiam Twój wulkan aktywności-naprawdę!!
Jesteś wraz z Andrzejem głównym motorem tego pieknego przedsięwzięcia jakim jest Grupa Opty.
Co do J.Luzińskiego to absolutnie nic nie wiem i nie widywałem się z nim po opuszczeniu sanatorium.
Ale może przyda się taka informacja (choć może o tym wiecie) :córka Państwa Kotwickich jest moją koleżanką po fachu (specjalistka laryngolog) - nazywa się Ewa Ulbrych i pracuje w Zielonej Górze.A córka P.P.Piszczyńskich jest specjalistką pediatrii - mieszka w Żarach i nazywa się Zdzisława Protas.
To tyle z moich "otwieranych klapek" na razie.
Serdecznie pozdrawiam Ciebie i Andrzeja (u progu zimy)
P.S jeśli Cię zainteresuje to poczytaj (wyszukaj w n.p.Googlach ) o Taurynie - jest to aminokwas, który już testuję na sobie z powodzeniem w postpolio.
Hej!!... Collapse
napisał/a 21 stycznia 2007
o
00:00
U nas tak: Jędrek - 12 dni - śpi, je, robi eee i kocha tylko mamę. Agata - 1,5 roku - biega, je za dwóch, kocha tatę coraz bardziej, ale najbardziej babę. Asia - 19 lat - prawie w komforcie fizycznym, ale bez sił na wyrozumiałość dla mnie, kocha nasze piękne dzieci, ale o większych zastępach nie chce słyszeć( nie... Dowiedz się więcej
U nas tak: Jędrek - 12 dni - śpi, je, robi eee i kocha tylko mamę. Agata - 1,5 roku - biega, je za dwóch, kocha tatę coraz bardziej, ale najbardziej babę. Asia - 19 lat - prawie w komforcie fizycznym, ale bez sił na wyrozumiałość dla mnie, kocha nasze piękne dzieci, ale o większych zastępach nie chce słyszeć( nie była w harcerstwie!).Babcia Alinka pomaga nam bez przerwy jak może - już tyle miesięcy - i już tęskni do Dziadka, co dobrze Im wróży. A ja - po kilku ustawowych dniach poza orbitą pracy, znów w maratonie.
Pozdrawiam las, leśnych niesulickich wartowników pamięci i ........wszystkie cudowne Babcie - zdrowia i długich lat życia w rodzinnych sielankach.
Wczoraj(?) przyszedł na Swiat Julek Asi (Joanny i Krzysia Drobków)) Jażdżewskiej - Kudłatej. Nie muszę chyba dodawać, że czeka na wsparcie choćby mentalne niesulickich mam. Trudno jej najbardziej nauczyć Julka rozstawiania namiotu...Pa. Lechu... Collapse
Pozdrawiam las, leśnych niesulickich wartowników pamięci i ........wszystkie cudowne Babcie - zdrowia i długich lat życia w rodzinnych sielankach.
Wczoraj(?) przyszedł na Swiat Julek Asi (Joanny i Krzysia Drobków)) Jażdżewskiej - Kudłatej. Nie muszę chyba dodawać, że czeka na wsparcie choćby mentalne niesulickich mam. Trudno jej najbardziej nauczyć Julka rozstawiania namiotu...Pa. Lechu... Collapse
napisał/a 21 stycznia 2007
o
00:00
Witajcie! Faktycznie często na stronie długo nic się nie dzieje, ale to przecież nie znaczy, że nikt tu nie zagląda. Ja codziennie zaczynam pracę od podejrzenia co się dzieje na stonie (mam nadzieję, że mój dyrektor tutaj nie zagląda), czytam każdy wpis i każdą nową informację. Na pisanie często nie mam odwagi, a nieraz i czasu. Większośći z Was nie... Dowiedz się więcej
Witajcie! Faktycznie często na stronie długo nic się nie dzieje, ale to przecież nie znaczy, że nikt tu nie zagląda. Ja codziennie zaczynam pracę od podejrzenia co się dzieje na stonie (mam nadzieję, że mój dyrektor tutaj nie zagląda), czytam każdy wpis i każdą nową informację. Na pisanie często nie mam odwagi, a nieraz i czasu. Większośći z Was nie znam osobiście, choć z danych w bazie kontaktów wynika, że często musieliśmy się mijać w LORO. Trudno się z kimś rozmawia, nawet na forum, jeśli nie zna się twarzy. Czy to co mam do powiedzenia kogoś zainteresuje? Trochę w ramach "rehabilitacji" i może sprowokowania dyskusji, z dużą obawą przesyłam Wam list, który w zeszłym roku odważyłam się wysłać do kilku ogólnopolskich gazet i czasopism, a został wydrukowany tylko w majowym numerze "Zwierciadła" (może niektórzy, go już czytali). Oto on.
MAM MARZENIE
Mamy programy w telewizji i artykuły w prasie poświęcone problemom ludzi niepełnosprawnych, specjalne festiwale piosenki, wystawy artystów malujących ustami i myślimy, że wszystko jest OK. W mojej świadomości tlą się jednak takie marzenia:
- aby KAŻDEJ TELEWIZJI normą było, że niepełnosprawni prezenterzy prowadzą nie tylko programy dla niepełnosprawnych, lecz również każde inne. Nie wierzę, aby w kraju nie znalazła się wykształcona, inteligentna niepełnosprawna osoba, która nie mogłaby poprowadzić np. poważnej debaty politycznej oglądanej przez całą Polskę;
- aby niepełnosprawni trafiali „na ekrany” nie tylko w swoistych” klatkach” - specjalnych programach im poświęconym, najczęściej – interwencyjnych, a na równi z innymi uczestniczyli np. w "Szansie na sukces", "Tańcu z gwiazdami" czy "Teleranku" oraz w dyskusjach o …polityce, giełdzie, modzie i nie było to postrzegane jako coś wyjątkowego;
- czekam też na moment aby publiczna telewizja odważyła się nadać wywiad z Bardzo Ważnym Ministrem o godzinie 7 rano (kiedy zazwyczaj upycha się to co musi się pojawiać na ekranie w ramach realizacji „misji”) a w porze największej oglądalności pokazać program np. o problemach ludzi chorych na stwardnienie rozsiane;
- aby ta sama telewizja równą ilość czasu poświęcała na relacje z „normalnej” Olimpiady i Igrzysk Paraolimpijskich - to przecież niepełnosprawni sportowcy zdobywają więcej medali (dlaczego nie można organizować jednych zawodów i nie dzielić sportowców na lepszych – którzy startują przy pełnych trybunach i warto ich pokazywać w telewizji oraz gorszych, - o których można co najwyżej wspomnieć w serwisach informacyjnych);
- aby niepełnosprawni modele byli obecni nie tylko w reklamach kampanii społecznych. Jakie są przeszkody, aby pastę do zębów reklamował przystojny facet z protezą nogi?
- aby w działach mody czasopism można było znaleźć wskazówki jak mogą ukryć mankamenty urody osoby np. mające skoliozę czy też noszące różnego rodzaju aparaty ortopedyczne a w rubryce uroda – jak pielęgnować dłonie gdy jeździ się na wózku;
- aby nie organizować specjalnych festiwali piosenki osób w jakiś sposób ułomnych, a w Opolu czy Sopocie mógł śpiewać każdy niezależnie od tego czy śpiewając porusza się na wózku, czy chodzi po scenie, najważniejsze jest przecież nie kto śpiewa, ale jak;
- aby organizowano wystawy obrazów wszystkich twórców niezależnie od tego czy malują rękami, ustami, czy nogami, a głównym kryterium oceny było ich piękno;
- aby pracodawcy nie bali się zatrudniać niepełnosprawnych zakładając z góry, że ułomność ciała idzie w parze z defektem umysłu, bo najczęściej jest odwrotnie: niedomagania rąk, nóg czy wzroku rekompensuje głowa;
- abym nie musiała się zastanawiać, dlaczego niepełnosprawny pracownik musi być 3 razy lepszy, by miał szanse zająć miejsce zdrowego kolegi; (czy zmieni to kampania społeczna "Niepełnosprawni – sprawni w pracy"?)
- aby w polskim sejmie z głównej mównicy mogli przemawiać ci posłowie, którzy poruszają się na wózkach, a z ust sejmowych władz nie usłyszałabym już nigdy, że skoro takich posłów jest tylko kilku i mają oni możliwość korzystania z innych mikrofonów, to nie opłaca się dla nich przebudowywać sejmowej trybuny
- aby każdy z nas wziął sobie do serca słowa Marii Grzegorzewskiej – "Nie ma kaleki, jest człowiek", wtedy będzie szansa by takie marzenia stały się rzeczywistością.
;;- niepoprawna marzycielka
PS. Czy, aby to zrozumieć potrzeba kolejnej akcji? Proponuje więc jej hasło "Każdy inny – wszyscy równi!"
Co Wy na to? - Beata.... Collapse
MAM MARZENIE
Mamy programy w telewizji i artykuły w prasie poświęcone problemom ludzi niepełnosprawnych, specjalne festiwale piosenki, wystawy artystów malujących ustami i myślimy, że wszystko jest OK. W mojej świadomości tlą się jednak takie marzenia:
- aby KAŻDEJ TELEWIZJI normą było, że niepełnosprawni prezenterzy prowadzą nie tylko programy dla niepełnosprawnych, lecz również każde inne. Nie wierzę, aby w kraju nie znalazła się wykształcona, inteligentna niepełnosprawna osoba, która nie mogłaby poprowadzić np. poważnej debaty politycznej oglądanej przez całą Polskę;
- aby niepełnosprawni trafiali „na ekrany” nie tylko w swoistych” klatkach” - specjalnych programach im poświęconym, najczęściej – interwencyjnych, a na równi z innymi uczestniczyli np. w "Szansie na sukces", "Tańcu z gwiazdami" czy "Teleranku" oraz w dyskusjach o …polityce, giełdzie, modzie i nie było to postrzegane jako coś wyjątkowego;
- czekam też na moment aby publiczna telewizja odważyła się nadać wywiad z Bardzo Ważnym Ministrem o godzinie 7 rano (kiedy zazwyczaj upycha się to co musi się pojawiać na ekranie w ramach realizacji „misji”) a w porze największej oglądalności pokazać program np. o problemach ludzi chorych na stwardnienie rozsiane;
- aby ta sama telewizja równą ilość czasu poświęcała na relacje z „normalnej” Olimpiady i Igrzysk Paraolimpijskich - to przecież niepełnosprawni sportowcy zdobywają więcej medali (dlaczego nie można organizować jednych zawodów i nie dzielić sportowców na lepszych – którzy startują przy pełnych trybunach i warto ich pokazywać w telewizji oraz gorszych, - o których można co najwyżej wspomnieć w serwisach informacyjnych);
- aby niepełnosprawni modele byli obecni nie tylko w reklamach kampanii społecznych. Jakie są przeszkody, aby pastę do zębów reklamował przystojny facet z protezą nogi?
- aby w działach mody czasopism można było znaleźć wskazówki jak mogą ukryć mankamenty urody osoby np. mające skoliozę czy też noszące różnego rodzaju aparaty ortopedyczne a w rubryce uroda – jak pielęgnować dłonie gdy jeździ się na wózku;
- aby nie organizować specjalnych festiwali piosenki osób w jakiś sposób ułomnych, a w Opolu czy Sopocie mógł śpiewać każdy niezależnie od tego czy śpiewając porusza się na wózku, czy chodzi po scenie, najważniejsze jest przecież nie kto śpiewa, ale jak;
- aby organizowano wystawy obrazów wszystkich twórców niezależnie od tego czy malują rękami, ustami, czy nogami, a głównym kryterium oceny było ich piękno;
- aby pracodawcy nie bali się zatrudniać niepełnosprawnych zakładając z góry, że ułomność ciała idzie w parze z defektem umysłu, bo najczęściej jest odwrotnie: niedomagania rąk, nóg czy wzroku rekompensuje głowa;
- abym nie musiała się zastanawiać, dlaczego niepełnosprawny pracownik musi być 3 razy lepszy, by miał szanse zająć miejsce zdrowego kolegi; (czy zmieni to kampania społeczna "Niepełnosprawni – sprawni w pracy"?)
- aby w polskim sejmie z głównej mównicy mogli przemawiać ci posłowie, którzy poruszają się na wózkach, a z ust sejmowych władz nie usłyszałabym już nigdy, że skoro takich posłów jest tylko kilku i mają oni możliwość korzystania z innych mikrofonów, to nie opłaca się dla nich przebudowywać sejmowej trybuny
- aby każdy z nas wziął sobie do serca słowa Marii Grzegorzewskiej – "Nie ma kaleki, jest człowiek", wtedy będzie szansa by takie marzenia stały się rzeczywistością.
;;- niepoprawna marzycielka
PS. Czy, aby to zrozumieć potrzeba kolejnej akcji? Proponuje więc jej hasło "Każdy inny – wszyscy równi!"
Co Wy na to? - Beata.... Collapse
napisał/a 20 stycznia 2007
o
00:00
Witam Was, drodzy z Opty !!!!!!!!!!! Zbieram pożółkłe papiery i po dniu spędzonym z chorymi, alem tym razem jako lekarz - wracam do wspomnień - do moich papierów, kilku zdjęć - papużek, które codziennie nas budziły w Internacie, Siostry Kaliksty i Marii, ich pudelka Kropeczki, Zb.Bandyka, Zb. Pietraszkiewicza z USA, Stasia Serwety, modlitw przed jedzeniem, paczek z fistaszkami na ŚWIĘTA...,I... Dowiedz się więcej
Witam Was, drodzy z Opty !!!!!!!!!!!
Zbieram pożółkłe papiery i po dniu spędzonym z chorymi, alem tym razem jako lekarz - wracam do wspomnień - do moich papierów, kilku zdjęć - papużek, które codziennie nas budziły w Internacie, Siostry Kaliksty i Marii, ich pudelka Kropeczki, Zb.Bandyka, Zb. Pietraszkiewicza z USA, Stasia Serwety, modlitw przed jedzeniem, paczek z fistaszkami na ŚWIĘTA...,I płaczu naszych Kochanych Sióstr, gdy musiały wyjechać gdzieś... Małgosi Szyrskiej - mojej miłości - która jest pochowana w Zielonej Górze - Pani Kujawskej, Pana Janika, Pana Sobocińskiego, naszego Pana Fotografa w ortopedycznych butach.....Pani Brygidy od pościeli........
Klapki się otwierają -
Do zobaczenia w Bazie Kontaktów !!!!!!!!!!!!!!
hej!... Collapse
Zbieram pożółkłe papiery i po dniu spędzonym z chorymi, alem tym razem jako lekarz - wracam do wspomnień - do moich papierów, kilku zdjęć - papużek, które codziennie nas budziły w Internacie, Siostry Kaliksty i Marii, ich pudelka Kropeczki, Zb.Bandyka, Zb. Pietraszkiewicza z USA, Stasia Serwety, modlitw przed jedzeniem, paczek z fistaszkami na ŚWIĘTA...,I płaczu naszych Kochanych Sióstr, gdy musiały wyjechać gdzieś... Małgosi Szyrskiej - mojej miłości - która jest pochowana w Zielonej Górze - Pani Kujawskej, Pana Janika, Pana Sobocińskiego, naszego Pana Fotografa w ortopedycznych butach.....Pani Brygidy od pościeli........
Klapki się otwierają -
Do zobaczenia w Bazie Kontaktów !!!!!!!!!!!!!!
hej!... Collapse
napisał/a 20 stycznia 2007
o
00:00
Jest taka strona internetowa OPTY, jest takie stowarzyszenie które liczy sobie wiele,wiele osób,lecz prawda jest taka-największe serce w działalność OPTY wkłada tylko kilka osób-czemu tak się dzieje ?Od ostatniego zlotu ile uczestników tego spotkania zabrało głos na forum niniejszej strony ?-mimo,że byłam po raz pierwszy na Waszym Zlocie zauważyłam,że podczas 3 dni wszyscy są zjednoczeni-wspólne rozmowy,etc.,a gdy każdy powróci do... Dowiedz się więcej
Jest taka strona internetowa OPTY, jest takie stowarzyszenie które liczy sobie wiele,wiele osób,lecz prawda jest taka-największe serce w działalność OPTY wkłada tylko kilka osób-czemu tak się dzieje ?Od ostatniego zlotu ile uczestników tego spotkania zabrało głos na forum niniejszej strony ?-mimo,że byłam po raz pierwszy na Waszym Zlocie zauważyłam,że podczas 3 dni wszyscy są zjednoczeni-wspólne rozmowy,etc.,a gdy każdy powróci do domu,to jakby wszyscy(prawie wszyscy)zapomnieli ,że są OPTY-mistami.Teraz jest wspaniale,bo jest taki Prezes,jest i Webmaster strony,miedzy innymi dzięki którym istnieje obecna strona.Tylko ile razy można prosić o aktywność na www?Gdy nie ma odzewu w postaci wpisów to nie dziwię się w ogóle prezesowi,że ma wrażenie jakby strona stworzona jest tylko dla kilku osób,a nie dla tysięcy pacjentów LORO.
Po przeczytaniu rozmowy z byłymi pracownikami LORO-państwem Anyszko ,rozmowy o charakterze ponadczasowym nie mogłam uwierzyć,i do tej pory jeszcze to do mnie nie dociera,że są jednak na tym świecie pedagodzy z powołania.Teraz takich osób jest już co raz mniej,niestety.
Myślałam aby w najbliższym czasie pojawiły się podobne rozmowy tyle że z obecnymi pracownikami LORO-najdłużej pracującymi w tej historycznej placówce zdrowia,tylko zastanawiam się czy to ma sens?,czy to ktoś w ogóle będzie czytał?-czy jest warto poświęcać swój czas?-mimo wszystko myślę,że warto!!!...przecież to wszystko dla przyszłych pokoleń,by pamiętali, że byli kiedyś tacy ludzie,ludzie o wielkich sercach,którzy jednoczyli się z pacjentami czasami zaniedbując swoje obowiązki domowe,byli całkowicie oddani innym.
PREZESIE!-nigdy nie trać nadziei i wiary w to, że ta strona to tylko takie pisanie w próżni,bo tak nie jest,ludzie to czytają,tyle że nie zawsze chcą się podzielić swoimi przemyśleniami z innymi,ale zawsze znajdzie się grupa osób która będzie chciała kontynuować by pamięć o LORO nie prysnęła jak bańka mydlana.Kiedy zakładałam swoją stronę,to zastanawiałam się czy to ktoś w ogóle będzie czytał,lecz już po pierwszych wpisach i mailach okazało się,że ludzie szukają pomocy wszędzie jeśli chodzi o ich zdrowie.Z perspektywy czasu,po prawie 3 latach prowadzeniach witryny,po tysiącach e-maili,rozmów na gg,wielu spotkaniach na żywo z osobami dotkniętymi skoliozą-spotkania niezależnie od regionu kraju-nawet podczas swoich prywatnych wyjazdów(chociażby wracając już ze zlotu we Wrocławiu godzinkę przed odjazdem pociągu mimo bagażu,itp. spotkałam się z koleżanką - de facto pacjentką LORO-naprawdę chcieć to móc-w życiu nie ma rzeczy niemożliwych!).
A to wszystko po to by dać ludziom nadzieję,że z każdej sytuacji jest wyjście,że trzeba wierzyć w lepsze jutro-uważam,że warto być obok drugiego człowieka-szczery uśmiech i słowo dziękuję -to wspomnienia bezcenne!
Czasami piszą do mnie młode osoby,które za nim porozmawiają z bliskimi o swoich odczuciach w związku ze skoliozą,jaki odczuwają dyskomfort z powodu tej choroby,to najpierw wola podzielić się tym wszystkim z osobą która przeżywała lub przeżywa to samo.
I dlaczego drodzy OPTY-miści tak nie wiele dzielicie się z innymi tym co przeżyliście w Świebodzinie bądź przeżywacie nawet obecnie?Na tej stronie zawsze znajdziecie zrozumienie i wsparcie-naprawdę nie ma się czego bać!... Collapse
Po przeczytaniu rozmowy z byłymi pracownikami LORO-państwem Anyszko ,rozmowy o charakterze ponadczasowym nie mogłam uwierzyć,i do tej pory jeszcze to do mnie nie dociera,że są jednak na tym świecie pedagodzy z powołania.Teraz takich osób jest już co raz mniej,niestety.
Myślałam aby w najbliższym czasie pojawiły się podobne rozmowy tyle że z obecnymi pracownikami LORO-najdłużej pracującymi w tej historycznej placówce zdrowia,tylko zastanawiam się czy to ma sens?,czy to ktoś w ogóle będzie czytał?-czy jest warto poświęcać swój czas?-mimo wszystko myślę,że warto!!!...przecież to wszystko dla przyszłych pokoleń,by pamiętali, że byli kiedyś tacy ludzie,ludzie o wielkich sercach,którzy jednoczyli się z pacjentami czasami zaniedbując swoje obowiązki domowe,byli całkowicie oddani innym.
PREZESIE!-nigdy nie trać nadziei i wiary w to, że ta strona to tylko takie pisanie w próżni,bo tak nie jest,ludzie to czytają,tyle że nie zawsze chcą się podzielić swoimi przemyśleniami z innymi,ale zawsze znajdzie się grupa osób która będzie chciała kontynuować by pamięć o LORO nie prysnęła jak bańka mydlana.Kiedy zakładałam swoją stronę,to zastanawiałam się czy to ktoś w ogóle będzie czytał,lecz już po pierwszych wpisach i mailach okazało się,że ludzie szukają pomocy wszędzie jeśli chodzi o ich zdrowie.Z perspektywy czasu,po prawie 3 latach prowadzeniach witryny,po tysiącach e-maili,rozmów na gg,wielu spotkaniach na żywo z osobami dotkniętymi skoliozą-spotkania niezależnie od regionu kraju-nawet podczas swoich prywatnych wyjazdów(chociażby wracając już ze zlotu we Wrocławiu godzinkę przed odjazdem pociągu mimo bagażu,itp. spotkałam się z koleżanką - de facto pacjentką LORO-naprawdę chcieć to móc-w życiu nie ma rzeczy niemożliwych!).
A to wszystko po to by dać ludziom nadzieję,że z każdej sytuacji jest wyjście,że trzeba wierzyć w lepsze jutro-uważam,że warto być obok drugiego człowieka-szczery uśmiech i słowo dziękuję -to wspomnienia bezcenne!
Czasami piszą do mnie młode osoby,które za nim porozmawiają z bliskimi o swoich odczuciach w związku ze skoliozą,jaki odczuwają dyskomfort z powodu tej choroby,to najpierw wola podzielić się tym wszystkim z osobą która przeżywała lub przeżywa to samo.
I dlaczego drodzy OPTY-miści tak nie wiele dzielicie się z innymi tym co przeżyliście w Świebodzinie bądź przeżywacie nawet obecnie?Na tej stronie zawsze znajdziecie zrozumienie i wsparcie-naprawdę nie ma się czego bać!... Collapse
napisał/a 16 stycznia 2007
o
00:00
Moja mama miała dziś operację na kręgosłup, też... powypadkową...jest dobrze!bałam się strasznie... jeśli operacja na kręgosłupie, to pierwsze skojarzenie- Świebodzin... ale nie, tym razem Zielona Góra, tu skierowali nas moi lekarze. Dziękujemy im! To będzie Dobry Nowy Rok.
Moja mama miała dziś operację na kręgosłup, też... powypadkową...jest dobrze!bałam się strasznie... jeśli operacja na kręgosłupie, to pierwsze skojarzenie- Świebodzin... ale nie, tym razem Zielona Góra, tu skierowali nas moi lekarze. Dziękujemy im!
To będzie Dobry Nowy Rok.... Collapse
To będzie Dobry Nowy Rok.... Collapse
napisał/a 16 stycznia 2007
o
00:00
Leeeechu! Gratulaaaacjeee! To teraz masz już całą masę najbliższej rodziny 🙂 Serdeczne pozdrowienia z miasta stołecznego Łodzi dla całej powiększonej Paczki. Ściskam Was mocno!
Leeeechu! Gratulaaaacjeee! To teraz masz już całą masę najbliższej rodziny 🙂 Serdeczne pozdrowienia z miasta stołecznego Łodzi dla całej powiększonej Paczki. Ściskam Was mocno!... Collapse
napisał/a 13 stycznia 2007
o
00:00
Wszystkiego najlepszego dla calej rodziny Paczkosiów. Leszku gratulujemy syna Jędzeja, niech rosnie zdrowo i duzo je. Mamie życzymy spokoju i samych radości. A siostrzyczce gratulujemy braciszka. Cieszymy się że niesulickie przedszkole powiększa się.
Wszystkiego najlepszego dla calej rodziny Paczkosiów. Leszku gratulujemy syna Jędzeja, niech rosnie zdrowo i duzo je. Mamie życzymy spokoju i samych radości. A siostrzyczce gratulujemy braciszka. Cieszymy się że niesulickie przedszkole powiększa się.... Collapse
napisał/a 13 stycznia 2007
o
00:00
Druhu Lechu! gratulacje! macie teraz niezłą Paczkę:)Uściski i serdeczności dla wszystich! do zobaczenia w komplecie!Czuwaj!
Druhu Lechu! gratulacje! macie teraz niezłą Paczkę:)Uściski i serdeczności dla wszystich! do zobaczenia w komplecie!Czuwaj!... Collapse
napisał/a 12 stycznia 2007
o
00:00
Halo! Witamy Juniora! (m.in. także w gronie Koziorożców“) I choć jeszcze w pieluszkach i mały, to z pewnością okazały. Życzymy Maleństwu dużo zdrowia i miłości. Zaś Rodzicom i Rodzeństwu moc siły i wytrzymałości.
Halo! Witamy Juniora! (m.in. także w gronie Koziorożców“)
I choć jeszcze w pieluszkach i mały,
to z pewnością okazały.
Życzymy Maleństwu
dużo zdrowia i miłości.
Zaś Rodzicom i Rodzeństwu
moc siły i wytrzymałości.
... Collapse
I choć jeszcze w pieluszkach i mały,
to z pewnością okazały.
Życzymy Maleństwu
dużo zdrowia i miłości.
Zaś Rodzicom i Rodzeństwu
moc siły i wytrzymałości.
... Collapse
napisał/a 12 stycznia 2007
o
00:00
Mnie też bardzo cieszy, że klan Koziorożców się powiększył, Rodzice nie martwcie się, Jędrek da sobie radę w życiu zachowując przyzwoitość. Ale proszę pokażcie nam Wasze Maleństwa w bazie danych, miejsce to można potraktować jak aktualny serwis, łatwy dla każdego z nas do obsługi. Serdeczne gratulacje i najlepsze życzenia !!! Medyńskie
Mnie też bardzo cieszy, że klan Koziorożców się powiększył, Rodzice nie martwcie się, Jędrek da sobie radę w życiu zachowując przyzwoitość. Ale proszę pokażcie nam Wasze Maleństwa w bazie danych, miejsce to można potraktować jak aktualny serwis, łatwy dla każdego z nas do obsługi.
Serdeczne gratulacje i najlepsze życzenia !!!
Medyńskie... Collapse
Serdeczne gratulacje i najlepsze życzenia !!!
Medyńskie... Collapse
napisał/a 11 stycznia 2007
o
00:00
KOCHANI Aż wstyd ,że tak mało osób potraktowało poważnie wpis do Bazy Kontaktów a fe .Wiem /że są/i znam więcej osób. Wstydzicie się pobytu w Loro?Pozdrawiam tych co ujawnili się a niech tam mi będzie i tych co ukrywają się Jadzia /JAGODA/
KOCHANI
Aż wstyd ,że tak mało osób potraktowało poważnie wpis do Bazy Kontaktów a fe .Wiem /że są/i znam więcej osób. Wstydzicie się pobytu w Loro?Pozdrawiam tych co ujawnili się a niech tam mi będzie i tych co ukrywają się
Jadzia /JAGODA/... Collapse
Aż wstyd ,że tak mało osób potraktowało poważnie wpis do Bazy Kontaktów a fe .Wiem /że są/i znam więcej osób. Wstydzicie się pobytu w Loro?Pozdrawiam tych co ujawnili się a niech tam mi będzie i tych co ukrywają się
Jadzia /JAGODA/... Collapse
napisał/a 10 stycznia 2007
o
00:00
Jest, jest, jest...Jędrek jest. Jędrzej Jan Paczkowski. Kurde, ale brzmi! Pierwsze imię od mamy, drugie z myślą o Jachu - Tym Jachu - chciałbym takiego syna wychować. Pozdrawiam. Asia mówi Wam : pa-pa. Agata - hejo!. Tata - pa, a Rycerz Dnia - aoooooii! Babcia Alinka - ciiiii! Tego dnia(10.01.1992?) urodziła się jeszcze Ola Kurcz od Kazika i Halinki Kurczów.... Dowiedz się więcej
Jest, jest, jest...Jędrek jest. Jędrzej Jan Paczkowski. Kurde, ale brzmi! Pierwsze imię od mamy, drugie z myślą o Jachu - Tym Jachu - chciałbym takiego syna wychować. Pozdrawiam. Asia mówi Wam : pa-pa. Agata - hejo!. Tata - pa, a Rycerz Dnia - aoooooii! Babcia Alinka - ciiiii!
Tego dnia(10.01.1992?) urodziła się jeszcze Ola Kurcz od Kazika i Halinki Kurczów. Świat ma też piękne strony, ale o nich nikt nie pisze...Pa.Lechu... Collapse
Tego dnia(10.01.1992?) urodziła się jeszcze Ola Kurcz od Kazika i Halinki Kurczów. Świat ma też piękne strony, ale o nich nikt nie pisze...Pa.Lechu... Collapse
napisał/a 9 stycznia 2007
o
00:00
Hala dała przepis i wszyscy ochoczo go realizują. Czy tym się tłumaczy milczenie, może czas je przerwać?
Hala dała przepis i wszyscy ochoczo go realizują.
Czy tym się tłumaczy milczenie, może czas je przerwać?... Collapse
Czy tym się tłumaczy milczenie, może czas je przerwać?... Collapse
napisał/a 9 stycznia 2007
o
00:00
Drogi Profesorze! Nabajerowałem onegdaj z tym " sadowym kolcem" musi to szanowny Pan pamiętać drogi nauczycielu , nasz nauczycielu Gabriel Fajfer
Drogi Profesorze!
Nabajerowałem onegdaj z tym " sadowym kolcem" musi to szanowny Pan pamiętać drogi nauczycielu , nasz nauczycielu
Gabriel Fajfer... Collapse
Nabajerowałem onegdaj z tym " sadowym kolcem" musi to szanowny Pan pamiętać drogi nauczycielu , nasz nauczycielu
Gabriel Fajfer... Collapse
napisał/a 2 stycznia 2007
o
00:00
Przepis na dobry rok Należy wziąść 12 miesięcy, oczyścić je z niezadowolenia, zazdrości, egoizmu, pedanterii i podzielić na 30 albo 31 części, tak żeby zapas starczył na cały rok . Każdy dzień przygotowywać na świeżo z 1 części pracy i 2 części ochoty do życia i humoru. Do tego dodać 3 pełne łyżki optymizmu, 1 łyżkę tolerancji, ziarenko ironii i... Dowiedz się więcej
Przepis na dobry rok
Należy wziąść 12 miesięcy, oczyścić je z niezadowolenia, zazdrości, egoizmu, pedanterii i podzielić na 30 albo 31 części, tak żeby zapas starczył na cały rok .
Każdy dzień przygotowywać na świeżo z 1 części pracy i 2 części ochoty do życia i humoru. Do tego dodać 3 pełne łyżki optymizmu, 1 łyżkę tolerancji, ziarenko ironii i troszeczkę taktyki. Całą tę masę zalać dużą ilością miłości i dobrze wymieszać.
Gotową potrawę przystroić codziennie bukietem przyjemności i podawać z radością i uśmiechem. SMACZNEGO!... Collapse
Należy wziąść 12 miesięcy, oczyścić je z niezadowolenia, zazdrości, egoizmu, pedanterii i podzielić na 30 albo 31 części, tak żeby zapas starczył na cały rok .
Każdy dzień przygotowywać na świeżo z 1 części pracy i 2 części ochoty do życia i humoru. Do tego dodać 3 pełne łyżki optymizmu, 1 łyżkę tolerancji, ziarenko ironii i troszeczkę taktyki. Całą tę masę zalać dużą ilością miłości i dobrze wymieszać.
Gotową potrawę przystroić codziennie bukietem przyjemności i podawać z radością i uśmiechem. SMACZNEGO!... Collapse
napisał/a 31 grudnia 2006
o
00:00
Idzie Nowe... Wyczekujmy go z wiarą i nadzieją. Pozdrawiam!
napisał/a 31 grudnia 2006
o
00:00
Kochani, zaraz jedziemy do znajomych na wspólne spędzenie Sylwestra, wszystkim życzymy wszystkiego najlepszego z Nowym Rokiem, aby był pozytywny, przynosił szczęśliwe rozwiązania, aby kiedy się skończy za rok mażna było powiedzieć o nim, to był wspaniały, dobry rok. Elżbieta z chłopakami
Kochani, zaraz jedziemy do znajomych na wspólne spędzenie Sylwestra, wszystkim życzymy wszystkiego najlepszego z Nowym Rokiem, aby był pozytywny, przynosił szczęśliwe rozwiązania, aby kiedy się skończy za rok mażna było powiedzieć o nim, to był wspaniały, dobry rok.
Elżbieta z chłopakami... Collapse
Elżbieta z chłopakami... Collapse