Księga wpisów

Kiedy dzisiaj rano przed pójściem do pracy na ASP przeczytałam wypowiedzi Małgosi,Dominiki oraz Beaty- szczerze mówiąc chwyciły mnie za serce aż do tego stopnia,że z tego myślenia co by zrobić w sprawach poruszanych przez Was dziewczyny nie wysiadłabym na tym przystanku co powinnam wysiąść :)Lecz teraz już całkiem poważnie :)-powiem Wam jedno-myślę,że wszystko jest w życiu możliwe,i także to,że być może jest szansa na odrestaurowanie Zamku i parku przy LORO,choć tym musiałby się zająć konserwator zabytków.Interesowałam się już tym wcześniej,ale dopiero teraz ,tzn. po wczorajszych wpisach dzięki którym wpadłam na kilka innych pomysłów-postaram się je zrealizować.I dlatego najprawdopodobniej w ten wtorek wybiorę się do mojej byłej Pani promotor od pracy magisterskiej w celu uzyskania informacji o funduszach strukturalnych z UE oraz dotacjach-gdzie należy składać wnioski,etc.Co wiem już teraz na pewno-grupa OPTY jako stowarzyszenie owszem może składać takie wnioski,ale głównym beneficjentem musi być LORO,czyli dyrektor placówki który takie wnioski zatwierdzi i złoży w odpowiednim urzędzie.Gdybyście chcieli -mam tu na myśli Grupę OPTY jak i jej sympatyków-mogę spróbować porozmawiać z obecnym dyrektorem na ten temat,a raczej z jego zastępcą-na przełomie stycznia i lutego przyszłego roku prawdopodobnie będę w Caritasie na rehabilitacji,i z mojej strony naprawdę nie ma problemu by przedstawić taka propozycję Pani dyrektor d/s administracyjnych.Oczywiście musiałabym mieć przygotowaną odpowiednią argumentację,także Wasze pomysły,itp.Myślę,że moja propozycja jest godna rozważenia:)

A co myśli na ten temat sam Prezes ?:)
Pozdrawiam serdecznie 🙂

P.S.(1)Niestety czar dawnego LORO już nie wróci-Ja też tęsknię za latami 90-tymi,gdyż wtedy było podobnie jak za Waszych pobytów Drodzy OPTYMIŚci- i szkoła była,i park był,i i poranne biegi o 7 rano były.Lecz kiedy za każdym razem mam okazję być w Świebodzinie,to zawsze serce mocniej bije-gdyż jest do czego wracać-do tych murów przesiąkniętych dobrocią i życzliwością(obecnie też tak jest jeśli chodzi o personel-może są wyjątki,ale przecież nikt nie jest doskonały-liczy się całokształt)-myślę,że ta pozytywna energia została już zakorzeniona kiedy powstał CARITAS-tak dobrych fluidów nie znalazłam jeszcze w żadnym innym szpitalu.A kiedy nadchodzą takie noce,że śni mi się LORO czy też najdrobniejszy szczegół z tamtego miejsca,to ZAWSZE,ale to ZAWSZE kolejny dzień przynosi mi coś dobrego-i jak tu nie mówić o magii tego miejsca?-coś w tym jest.Każdy z dyrektorów LORO,ale także wiele osób zasłużonych dla CARITASU coś zrobiło dla tego ośrodka,w większym lub mniejszym stopniu,i trzeba wierzyć,że to dziedzictwo nie zostanie zmarnowane.Najlepszym przykładem jesteście Wy sami OPTY-miści,a także p.Ewa,która dzielnie walczy z całą biurokracją,i to głównie dzięki niej szkoła istnieje-nadal ma bardzo dźwięczny głos-kiedy byłam na zakończeniu roku szkolnego 2005/2006 w LORO-miałam niepowtarzalną okazję posłuchania repertuaru przygotowanego przez p.Ewę :)-jak zawsze akademia bardzo uroczysta,choć teraz wszystko skromnie się odbywało-w świetlicy dawnej Ortopedii II,lecz młodzieńcze głosy pacjentów jak i ich Mistrzyni rozbrzmiewały nie tylko w całym ośrodku,ale i także poza jego murami.

P.S.(2)Mam nadzieję,że nie zanudziłam nikogo swoim tak długim wpisem.... Collapse