2837 wpisów.
napisał/a 27 listopada 2006
o
00:00
Pamiętam Caritas ,kiedy przyjmowali wyłącznie dzieci,ponieważ miałam okazję być w tamtym okresie na leczeniu gorsetowym oraz gipsowym-piękne to były czasy,które już chyba nie powrócą.I doskonale wiem,że z nastaniem nowego dyrektora -zmieniło się dużo w LORO,i w większości przypadków na gorsze,min.zniknęła szkoła,etc. A to,że chcę się podzielić swoimi spostrzeżeniami na tym forum, to źle?Tylko mamy pisać jak wszyscy wspominają ten ośrodek-oczywiście... Dowiedz się więcej
Pamiętam Caritas ,kiedy przyjmowali wyłącznie dzieci,ponieważ miałam okazję być w tamtym okresie na leczeniu gorsetowym oraz gipsowym-piękne to były czasy,które już chyba nie powrócą.I doskonale wiem,że z nastaniem nowego dyrektora -zmieniło się dużo w LORO,i w większości przypadków na gorsze,min.zniknęła szkoła,etc.
A to,że chcę się podzielić swoimi spostrzeżeniami na tym forum, to źle?Tylko mamy pisać jak wszyscy wspominają ten ośrodek-oczywiście każde wspomnienia z LORO są piękne i jedyne w swoim rodzaju,lecz myślę,że ważne jest to by pisać o swoich odczuciach jakie mamy obecnie,kiedy po wielu latach oglądamy Nasz dawny Świebodzin.Uważam,że zawsze możemy próbować ,starać się coś zmienić w obecnej polityce ośrodka,ale czy to się uda,tego chyba nikt nie jest teraz z Was powiedzieć-wszystko wymaga czasu,ale próbować zawsze warto.
Kiedy"moi"pacjenci wracają z LORO już zdrowi i szczęśliwi po operacji skoliozy,to każda osoba bez względu na wiek zawsze miło wspomina tam pobyt-wiem,że obecne wspomnienia obecnych pacjentów LORO nie są przesiąknięte spotkaniami ze wspaniałymi ludźmi-lekarzami,itp. których Wy drodzy OPTY-miści mieliście okazję spotkać na swej drodze,ale obecny personel ośrodka-może nie wszyscy,ale większość zasługuje na słowa uznania,że mimo niskich wynagrodzeń w służbie zdrowia starają się zawsze być z pacjentem.
Jeśli kogoś z Was uraziłam swoimi wypowiedziami,to przepraszam,i mogę już nigdy więcej nie dzielić się z Wami tym co myślę na dany temat.Z tego co zauważyłam-niektóre osoby wypowiadające się ostatnio na tym forum młode pokolenie pacjentów LORO traktuje trochę jak zło konieczne,i może będzie lepiej jak nie będę pisała swojego zdania chociaż przez jakiś czas.Pozdrawiam.... Collapse
A to,że chcę się podzielić swoimi spostrzeżeniami na tym forum, to źle?Tylko mamy pisać jak wszyscy wspominają ten ośrodek-oczywiście każde wspomnienia z LORO są piękne i jedyne w swoim rodzaju,lecz myślę,że ważne jest to by pisać o swoich odczuciach jakie mamy obecnie,kiedy po wielu latach oglądamy Nasz dawny Świebodzin.Uważam,że zawsze możemy próbować ,starać się coś zmienić w obecnej polityce ośrodka,ale czy to się uda,tego chyba nikt nie jest teraz z Was powiedzieć-wszystko wymaga czasu,ale próbować zawsze warto.
Kiedy"moi"pacjenci wracają z LORO już zdrowi i szczęśliwi po operacji skoliozy,to każda osoba bez względu na wiek zawsze miło wspomina tam pobyt-wiem,że obecne wspomnienia obecnych pacjentów LORO nie są przesiąknięte spotkaniami ze wspaniałymi ludźmi-lekarzami,itp. których Wy drodzy OPTY-miści mieliście okazję spotkać na swej drodze,ale obecny personel ośrodka-może nie wszyscy,ale większość zasługuje na słowa uznania,że mimo niskich wynagrodzeń w służbie zdrowia starają się zawsze być z pacjentem.
Jeśli kogoś z Was uraziłam swoimi wypowiedziami,to przepraszam,i mogę już nigdy więcej nie dzielić się z Wami tym co myślę na dany temat.Z tego co zauważyłam-niektóre osoby wypowiadające się ostatnio na tym forum młode pokolenie pacjentów LORO traktuje trochę jak zło konieczne,i może będzie lepiej jak nie będę pisała swojego zdania chociaż przez jakiś czas.Pozdrawiam.... Collapse
napisał/a 27 listopada 2006
o
00:00
Kochani!! Faktycznie marzenia wielkie-mówie o tych, o których kociubaj pisze. Ale co jest najważniejszym napędem życia? Czyż nie marzenia właśnie? Najpierw człowiek zaczął marzyć o tym aby latać...dopiero potem po wielu próbach, błędach doszło do tego, że poleciał...I tak jest ze wszystkim. Myślę, że zaczynać należy małymi kroczkami i pokazać innym, że to co robimy jest dobre. Przekonać... Dowiedz się więcej
Kochani!!
Faktycznie marzenia wielkie-mówie o tych, o których kociubaj pisze. Ale co jest najważniejszym napędem życia? Czyż nie marzenia właśnie? Najpierw człowiek zaczął marzyć o tym aby latać...dopiero potem po wielu próbach, błędach doszło do tego, że poleciał...I tak jest ze wszystkim.
Myślę, że zaczynać należy małymi kroczkami i pokazać innym, że to co robimy jest dobre. Przekonać niedowiarków, że kolejne kroki są możliwe - przecież przechodziliśmy już tę szkołę życia...na własnej skórze...dostrzegacie tę analogię?
Może właśnie ta grupa, ta strona powstały po to aby kontynuować dzieło Mistrza...aby ratować w rzeczywistości i od zapomnienia to co zostało stworzone i było dobre!!!
Przyszły straszne czasy, gdzie wszystko co stworzono w innym ustroju - uważa się za złe i należy to zmieniać. Ale nie zawsze, nie wszystko bylo złe.
LORO było majstersztykiem, w który włożono serce i poświęcenie i szacunek...
Wspaniała sprawa, że tylu to pamieta, że chce ten cud przechowywać w pamięci. Ale wydaje mi się, że Ten kto to stworzył, że Ci wszyscy ludzie którzy to dzieło tworzyli nie mieli na myśli tylko nas-kochani-Oni chcieli zapewne aby z ich wysiłku skorzystały pokolenia.
Jest nam dane być świadkami upadku świetności LORO-nie mówimy tu przecież o dokonaniach lekarskich-bo to na pewno nie ma miejsca-ale mówimy tu o rzeczach na które w obecnych czasach nie ma funduszy, a bez tego jednak ciężko.
Ale zastanówmy się chociażby nad parkiem...Dlaczego?
Kochani nie możemy chować głowy w piasek...
Jest nas Wielu, czyta to jeszcze więcej osób niż pisze-wiem bo odpisują niektórzy prywatnie, czego nie rozumiem-boicie się zabrać głos? Dlaczego-przecież obecny system pozwala na swobodne wypowiedanie swoich myśli!
Kochani są wśród nas osoby o różnym stopniu wykształcenia, o óżnych możliwościach, zdolnościach - proszę Was wszystkich jeszcze raz o zastanowienie się jak nasze zdolności możemy wykorzystać aby móc coś zmienić. Aby na początek chociaż "obudzić park"-na początek. Na dobry oczątek!!
Co możemy?
I wspomienia o szkole, o wydarzeniach, o sukcesach porażkach w jej murach, miłościach, przyjaźniach... wiem powiecie ależ ona nudna...ale wierzę, że to jest potrzebne!!!
kika
... Collapse
Faktycznie marzenia wielkie-mówie o tych, o których kociubaj pisze. Ale co jest najważniejszym napędem życia? Czyż nie marzenia właśnie? Najpierw człowiek zaczął marzyć o tym aby latać...dopiero potem po wielu próbach, błędach doszło do tego, że poleciał...I tak jest ze wszystkim.
Myślę, że zaczynać należy małymi kroczkami i pokazać innym, że to co robimy jest dobre. Przekonać niedowiarków, że kolejne kroki są możliwe - przecież przechodziliśmy już tę szkołę życia...na własnej skórze...dostrzegacie tę analogię?
Może właśnie ta grupa, ta strona powstały po to aby kontynuować dzieło Mistrza...aby ratować w rzeczywistości i od zapomnienia to co zostało stworzone i było dobre!!!
Przyszły straszne czasy, gdzie wszystko co stworzono w innym ustroju - uważa się za złe i należy to zmieniać. Ale nie zawsze, nie wszystko bylo złe.
LORO było majstersztykiem, w który włożono serce i poświęcenie i szacunek...
Wspaniała sprawa, że tylu to pamieta, że chce ten cud przechowywać w pamięci. Ale wydaje mi się, że Ten kto to stworzył, że Ci wszyscy ludzie którzy to dzieło tworzyli nie mieli na myśli tylko nas-kochani-Oni chcieli zapewne aby z ich wysiłku skorzystały pokolenia.
Jest nam dane być świadkami upadku świetności LORO-nie mówimy tu przecież o dokonaniach lekarskich-bo to na pewno nie ma miejsca-ale mówimy tu o rzeczach na które w obecnych czasach nie ma funduszy, a bez tego jednak ciężko.
Ale zastanówmy się chociażby nad parkiem...Dlaczego?
Kochani nie możemy chować głowy w piasek...
Jest nas Wielu, czyta to jeszcze więcej osób niż pisze-wiem bo odpisują niektórzy prywatnie, czego nie rozumiem-boicie się zabrać głos? Dlaczego-przecież obecny system pozwala na swobodne wypowiedanie swoich myśli!
Kochani są wśród nas osoby o różnym stopniu wykształcenia, o óżnych możliwościach, zdolnościach - proszę Was wszystkich jeszcze raz o zastanowienie się jak nasze zdolności możemy wykorzystać aby móc coś zmienić. Aby na początek chociaż "obudzić park"-na początek. Na dobry oczątek!!
Co możemy?
I wspomienia o szkole, o wydarzeniach, o sukcesach porażkach w jej murach, miłościach, przyjaźniach... wiem powiecie ależ ona nudna...ale wierzę, że to jest potrzebne!!!
kika
... Collapse
napisał/a 27 listopada 2006
o
00:00
kika !!!!!!!ja znowu płaczę!nawet nie mogę się zebrać żeby cokolwiek napisać!!!!!!!!
kika !!!!!!!ja znowu płaczę!nawet nie mogę się zebrać żeby cokolwiek napisać!!!!!!!!... Collapse
napisał/a 27 listopada 2006
o
00:00
I dobrze Kika, trzeba przynudzać i nawracać, bo tylko tak można obudzić tych, co siedzą cicho. Bezpieczniej jest nie zabierać głosu. Strach czy wygodnictwo? Niczym nie ryzykujemy, bo co nam mogą jeszcze zabrać? Musimy mówić co myślimy, co nam się nie podoba, co chcemy zmienić, naprawić, odzyskać. To nasz obowiązek. Jesteśmy to winni tym, którzy stworzyli sanatorium, bo to dzięki... Dowiedz się więcej
I dobrze Kika, trzeba przynudzać i nawracać, bo tylko tak można obudzić tych, co siedzą cicho. Bezpieczniej jest nie zabierać głosu. Strach czy wygodnictwo? Niczym nie ryzykujemy, bo co nam mogą jeszcze zabrać? Musimy mówić co myślimy, co nam się nie podoba, co chcemy zmienić, naprawić, odzyskać. To nasz obowiązek. Jesteśmy to winni tym, którzy stworzyli sanatorium, bo to dzięki nim stoimy wyprostowani na własnych nogach; dosłownie i w przenośni.... Collapse
napisał/a 27 listopada 2006
o
00:00
Mój ojciec powiedział kiedyś, na moje wymyślanie tak : "Jeśli ci się nie podoba, zrób lepiej". Jestem za tym, by pożyteczne, dobre, lepsze, zdrowsze, śliczniejsze, mądrzejsze wygrywało, ale jeśli mam skończyć wyłącznie na liście życzeń to zbieram się do wyjścia. OPTY, MAKUWYGI, INNI - jesteśmy "za" świetnością LORO, ale nie mamy taaaakiej siły sprawczej, by rzucić na kolana sprawcze podmioty,... Dowiedz się więcej
Mój ojciec powiedział kiedyś, na moje wymyślanie tak : "Jeśli ci się nie podoba, zrób lepiej".
Jestem za tym, by pożyteczne, dobre, lepsze, zdrowsze, śliczniejsze, mądrzejsze wygrywało, ale jeśli mam skończyć wyłącznie na liście życzeń to zbieram się do wyjścia.
OPTY, MAKUWYGI, INNI - jesteśmy "za" świetnością LORO, ale nie mamy taaaakiej siły sprawczej, by rzucić na kolana sprawcze podmioty, by realizowały nasze marzenia. Na Ziemi jest pewien porządek rzeczy i - jesli nie zasługuje na szacunek - to przynajmniej należy go tolerować lub - metodami alternatywnymi do przemocy - zwalczać. Jednym - nawet odważnym - "nie" nie zmienimy nic. Rozdziobią nas kruki i wrony... Trzeba - wydaje mi się - trwać przy swoim i dzwonić dzwonami prawdy, historii, sumienia, tęsknoty i iść w odpowiednim kierunku...bo może ktoś już resztką sił idzie właśnie w naszym kierunku.
Ale też za Witkacym powiem ("Szewcy") tak: Nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy!
Czas naszego LORO minął, została nazwa, wspomnienia, gdzieniegdzie klimat. Nie stać nas na komfort hodowania pamięci w autentycznych "okolicznościach przyrody".Nie stać nas. Mamy rodziny, bieżące sprawy za lasem i choć mamy urodzone w LORO idee - nie stać nas na życie wyłącznie przeszłością.
Jak Hegel musimy po swojej TEZIE i jej (widocznej) ANTYTEZIE, szukać SYNTEZY - ładu pomiędzy tym, co było piękne i dobre a tym co jest piękne i dobre(choć może bez akceptacji) - i mieć tę SYNTEZĘ( jako nową tezę), czyli to co będzie piękne i mądre przynajmniej w najbliższej przyszłości.I nie dać sznsy nowej antytezie...
I jeszcze jedno skojarzenie. Było lato, jakiś rok1992-95. W lesie po zlocie przy wiacie z naszym piecem, stał tylko mój namiot. Zaraz miałem się przenieść na pobliskie pole namiotowe. Wyjechali wszyscy, ja na brzegu namiotu wsłuchiwałem się w ciszę powracającą na polanę.Było przepięknie, źdźbła zdeptanej trawy prostowały się na oczach, ptaszęta dawały popisy wokalne. Cudownie.Nareszcie spokój...
Po 20 minutach cudowności zwijałem namiot - nie było bliskich ludzi.
Pa. Lechu.
Ps. Piszcie. Czytanie własnych wypocin, to dopiero nuda i GRAFOMANIA.
Gdyby Cezar powiedział: "myślałem, napisałem, czytam", nie byłoby mordu dopiero w 44 r.p.n.e.
Ja chyba zacznę pisać do konkretnych osób własnie tu. Gdy sie odezwą, pięknie. Gdy się nie odezwą będę gadać dalej do nich...
Pa.... Collapse
Jestem za tym, by pożyteczne, dobre, lepsze, zdrowsze, śliczniejsze, mądrzejsze wygrywało, ale jeśli mam skończyć wyłącznie na liście życzeń to zbieram się do wyjścia.
OPTY, MAKUWYGI, INNI - jesteśmy "za" świetnością LORO, ale nie mamy taaaakiej siły sprawczej, by rzucić na kolana sprawcze podmioty, by realizowały nasze marzenia. Na Ziemi jest pewien porządek rzeczy i - jesli nie zasługuje na szacunek - to przynajmniej należy go tolerować lub - metodami alternatywnymi do przemocy - zwalczać. Jednym - nawet odważnym - "nie" nie zmienimy nic. Rozdziobią nas kruki i wrony... Trzeba - wydaje mi się - trwać przy swoim i dzwonić dzwonami prawdy, historii, sumienia, tęsknoty i iść w odpowiednim kierunku...bo może ktoś już resztką sił idzie właśnie w naszym kierunku.
Ale też za Witkacym powiem ("Szewcy") tak: Nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy!
Czas naszego LORO minął, została nazwa, wspomnienia, gdzieniegdzie klimat. Nie stać nas na komfort hodowania pamięci w autentycznych "okolicznościach przyrody".Nie stać nas. Mamy rodziny, bieżące sprawy za lasem i choć mamy urodzone w LORO idee - nie stać nas na życie wyłącznie przeszłością.
Jak Hegel musimy po swojej TEZIE i jej (widocznej) ANTYTEZIE, szukać SYNTEZY - ładu pomiędzy tym, co było piękne i dobre a tym co jest piękne i dobre(choć może bez akceptacji) - i mieć tę SYNTEZĘ( jako nową tezę), czyli to co będzie piękne i mądre przynajmniej w najbliższej przyszłości.I nie dać sznsy nowej antytezie...
I jeszcze jedno skojarzenie. Było lato, jakiś rok1992-95. W lesie po zlocie przy wiacie z naszym piecem, stał tylko mój namiot. Zaraz miałem się przenieść na pobliskie pole namiotowe. Wyjechali wszyscy, ja na brzegu namiotu wsłuchiwałem się w ciszę powracającą na polanę.Było przepięknie, źdźbła zdeptanej trawy prostowały się na oczach, ptaszęta dawały popisy wokalne. Cudownie.Nareszcie spokój...
Po 20 minutach cudowności zwijałem namiot - nie było bliskich ludzi.
Pa. Lechu.
Ps. Piszcie. Czytanie własnych wypocin, to dopiero nuda i GRAFOMANIA.
Gdyby Cezar powiedział: "myślałem, napisałem, czytam", nie byłoby mordu dopiero w 44 r.p.n.e.
Ja chyba zacznę pisać do konkretnych osób własnie tu. Gdy sie odezwą, pięknie. Gdy się nie odezwą będę gadać dalej do nich...
Pa.... Collapse
napisał/a 26 listopada 2006
o
00:00
kochani moi! z Kikulkiem moim ,siostrzyczką moja!maleńką!troszeczę sobie pofantazjowałyśmy!jakie to było cudowne! gdyby był park,i i część zamkowa jechało by się z całą rodziną,na urlop,na 2 tygodnie paliło by się ognisko w parku,w klubie medyk sączyło by się winko,w tle przygrywała by muzyka, a nasze dizzeci pływały by w basenie,grały by tenisa na korcie,a my z spali byśmy w części... Dowiedz się więcej
kochani moi! z Kikulkiem moim ,siostrzyczką moja!maleńką!troszeczę sobie pofantazjowałyśmy!jakie to było cudowne! gdyby był park,i i część zamkowa jechało by się z całą rodziną,na urlop,na 2 tygodnie paliło by się ognisko w parku,w klubie medyk sączyło by się winko,w tle przygrywała by muzyka, a nasze dizzeci pływały by w basenie,grały by tenisa na korcie,a my z
spali byśmy w części zamkowej ,wszyscy pacjęci!mieli byśmy opiekę lekarską.śpiwalibyśmy wieczorem w harcówce piosenki pana Janika!,jakie by to było cudowne!!!!!!!!!!!!!... Collapse
spali byśmy w części zamkowej ,wszyscy pacjęci!mieli byśmy opiekę lekarską.śpiwalibyśmy wieczorem w harcówce piosenki pana Janika!,jakie by to było cudowne!!!!!!!!!!!!!... Collapse
napisał/a 26 listopada 2006
o
00:00
wzięło mnie dzisiaj na wspomnienia! byłam malutka,w żłobku stwierdzono że mam krzywy kręgosłup,przez przypadek,zrobiono mi rtg.miałam zwichnięty obojczyk okazało się że mam skoliozę!ktoś w żłobku nie dopilnowł spadłam na podłogę,i się zaczęło!byłam we Wleniu gdzieś w górach,mała byłam,pamiętam tylko jak jakas sprzątaczka straszyła mnie szczurami,tak się bałam!i pamiętam jak rodzice odjeżdżali tak wyłam na całe miasto! Potem byłam u profesora... Dowiedz się więcej
wzięło mnie dzisiaj na wspomnienia! byłam malutka,w żłobku stwierdzono że mam krzywy kręgosłup,przez przypadek,zrobiono mi rtg.miałam zwichnięty obojczyk okazało się że mam skoliozę!ktoś w żłobku nie dopilnowł spadłam na podłogę,i się zaczęło!byłam we Wleniu gdzieś w górach,mała byłam,pamiętam tylko jak jakas sprzątaczka straszyła mnie szczurami,tak się bałam!i pamiętam jak rodzice odjeżdżali tak wyłam na całe miasto! Potem byłam u profesora DEGI dali mi taki śmieszny gorset!!!!!!!!!!hihihi!ale rodziców robiłam w konia!on był różowy,z materiału,i wiązany z przodu na różowe tasiemki,taki jak kobiety sobie wyszczuolały talię!!!!!!hihihi!!!!!!!!!miałam go na sobie kilka razy,wiecznie sobie go odwiązywałam,myślałam sobie ale oni są głupi ci dorośli,nawet nie wiedzą że się z tego gówna rozwiążę!!!!miałam 5 lat jak pojawiłam się w świebodzinie byłam najmłodsza ,byłam na ort.II tylko dla mnie czekało łóżeczko z siatką(takie niemowlęce)byłam ulubieńcem oddziału,siostry nosiły mnie na rękach,całowały,kochałybyłam wtedy taka dumna że ja ,tylko ja!!!!!!!!!(moja kochana p.renia nazwała mnie wtedy CIURCIUŚ,) PAMIĘTAM PRZYJECHAŁA KIKA!!1 ŚLICZNA ,MALEŃKA,PIEKNE WIELKIE CZARNE OCZY,TAKA BEZBRONNA!!!!!!!WSZYSCY ZAJĘLI SIĘ NIĄ !!!!!!!NIKT JUŻ MNIE NIE WIDZIAŁ!BYŁAM NA NIĄ TAKA ZŁA!TAK JEJ NIOENAWIDZIŁAM!!!!!!!!!!!! ALE PO PARU DNIACH BYŁA JUŻ DLA MNIE NAJUKOCHA?SZ? ,MALE?K? SIOSTRZYCZK? KTÓR? TAK POKOCHAŁAM!!!!!!!!!PA KOCHANI!!!!!!!!ŁZY MI CIEKN? PO POLICZKACH!!!!!!!NIE MOGĘ DOPISA? CO SIĘ STAŁO,JUTRO!COŚ NAPISZĘ!A TO BĘDZIE CIEKAWE!!!A MOŻE KIKUŚ DOPISZE CO BYŁO DALEJ!... Collapse
napisał/a 26 listopada 2006
o
00:00
NIE ŚMIEJCIE SIĘ TERAZ ZE MNIE!!!!!!!!!!!PROSZĘ !BŁAGAM!WIECIE CO/ DOSTAŁAM LIST OD RODZICÓW ,JAK BYŁAM W LORO.................ODKLEIŁAM ZNACZEK I GO LIZAŁAM,WIEDZIAŁAM ŻE KTÓREŚ Z MOICH RODZICÓW GO LIZAŁO!,TAK BARDZO CHCIAŁAM BYC Z NIMI!!!!!!!!!!11PROSZĘ!!!!!! NIE ŚMIIEJCIE SIĘ ZE ,MNIE
NIE ŚMIEJCIE SIĘ TERAZ ZE MNIE!!!!!!!!!!!PROSZĘ !BŁAGAM!WIECIE CO/ DOSTAŁAM LIST OD RODZICÓW ,JAK BYŁAM W LORO.................ODKLEIŁAM ZNACZEK I GO LIZAŁAM,WIEDZIAŁAM ŻE KTÓREŚ Z MOICH RODZICÓW GO LIZAŁO!,TAK BARDZO CHCIAŁAM BYC Z NIMI!!!!!!!!!!11PROSZĘ!!!!!! NIE ŚMIIEJCIE SIĘ ZE ,MNIE... Collapse
napisał/a 26 listopada 2006
o
00:00
A ma ktoś pomysł jak przekonać obecne władze sanatorium żeby znów przyjmowali dzieci??? Bo na tym polega problem, że przestali przyjmować dzieci! Co nam po kolorowych ścianach, po remontach jeśli nie służą one tym, dla których ten ośrodek powstał??? Problem polega na tym, że obecnym władzom nie zależy na dzieciach! Dlatego teraz Nasze Sanatorium wygląda jak wygląda! Śle! Rozpacz!Żal!Złość! Co... Dowiedz się więcej
A ma ktoś pomysł jak przekonać obecne władze sanatorium żeby znów przyjmowali dzieci??? Bo na tym polega problem, że przestali przyjmować dzieci!
Co nam po kolorowych ścianach, po remontach jeśli nie służą one tym, dla których ten ośrodek powstał???
Problem polega na tym, że obecnym władzom nie zależy na dzieciach! Dlatego teraz Nasze Sanatorium wygląda jak wygląda! Śle! Rozpacz!Żal!Złość!
Co możemy zrobić, by było jak kiedyś? Żeby to było miejsce dla dzieci? A nie przy okazji dla dzieci?
Boję się, że to nie w naszej mocy...... Collapse
Co nam po kolorowych ścianach, po remontach jeśli nie służą one tym, dla których ten ośrodek powstał???
Problem polega na tym, że obecnym władzom nie zależy na dzieciach! Dlatego teraz Nasze Sanatorium wygląda jak wygląda! Śle! Rozpacz!Żal!Złość!
Co możemy zrobić, by było jak kiedyś? Żeby to było miejsce dla dzieci? A nie przy okazji dla dzieci?
Boję się, że to nie w naszej mocy...... Collapse
napisał/a 26 listopada 2006
o
00:00
Joasiu!Masz chyba troszkę nieświeże informacje jeśli chodzi o przyjmowanie do LORO dzieci-nie chcę się jakoś doceniać,bo akurat tego nie miałam na myśli,ale dzięki stronie o skoliozie,którą prowadzę od momentu swojej operacji z LORO wyszło wiele,wiele prostych młodych osób -dla Twojej informacji w przedziale wiekowym:12-30 lat.Poza tym zawsze dużo dzieciaków jest na oddziale neuroortopedii w szczególności ze schorzeniami neuropochodnymi,dla których leczenie... Dowiedz się więcej
Joasiu!Masz chyba troszkę nieświeże informacje jeśli chodzi o przyjmowanie do LORO dzieci-nie chcę się jakoś doceniać,bo akurat tego nie miałam na myśli,ale dzięki stronie o skoliozie,którą prowadzę od momentu swojej operacji z LORO wyszło wiele,wiele prostych młodych osób -dla Twojej informacji w przedziale wiekowym:12-30 lat.Poza tym zawsze dużo dzieciaków jest na oddziale neuroortopedii w szczególności ze schorzeniami neuropochodnymi,dla których leczenie min.przez hipoterapię czy też odpowiednią rehabilitację jest dla nich ogromną szansą i nadzieją,że ich stan zdrowia się nie pogorszy.Czy dla takich dzieciaków nie ma miejsca w LORO?,moim zdaniem jest,zarówno dla nich jak i osób ze skoliozą.Joasiu-każdy ma prawo do życia w miarę dobrym zdrowiu,a nie tylko jedna grupa społeczna.Dobrze by było,aby czasy ,gdzie Caritas tętnił młodymi sercami wróciły,ale czy to możliwe przy obecnym finansowaniu służby zdrowia?A z obecną władzą w LORO myślę,że zawsze można porozmawiać,i przedstawić swoje propozycje odnośnie kategorii wiekowych przyjmowania pacjentów.Prawdopodobnie w styczniu będę w Świebodzinie,i gdyby ktoś z Was chciałby przedstawić swoje spojrzenie na świat co do LORO,to może by zorganizować takie spotkanie z dyrektorem głównym LORO,co będzie szczerze mówiąc trudne,no ale zawsze trzeba próbować.Pozdrawiam :)... Collapse
napisał/a 25 listopada 2006
o
00:00
Kochani!! Przede wszystkim, chcę podzielić się z Wami radosną dla mnie nowiną!! Nie wykryto zmian nowotworowych a to "coś" co straszylo już mi wycięli. I mam nadzieję, że wszystko jest oki. Poza tym...czytałam...jestem zaskoczona, aż tyle osób się odezwało!!! No proszę ilu to obchodzi!! Jestem pod wrażeniem i pełna podziwu dla Optymistów - od których bije... Dowiedz się więcej
Kochani!!
Przede wszystkim, chcę podzielić się z Wami radosną dla mnie nowiną!!
Nie wykryto zmian nowotworowych a to "coś" co straszylo już mi wycięli. I mam nadzieję, że wszystko jest oki.
Poza tym...czytałam...jestem zaskoczona, aż tyle osób się odezwało!!!
No proszę ilu to obchodzi!! Jestem pod wrażeniem i pełna podziwu dla Optymistów - od których bije tyle optymizmu i checi aby coś pozytywnego zrobić być może w trudzieod początku!! Ale wierzę, że będzie nas jeszcze więcej i więcej.
Ja nie sięgam tak daleko jak odbudowa zabytku
ale dlaczego nie Fundacja? Strzał w dziesiątkę! Może przynajmniej obudzenie parku, ławeczki, w przyszłości na przykład co? Widzicie jak tam jedziecie i idziecie do parku a tam ławeczki i usiąść mozna... co jeszcze widzicie????
... Collapse
Przede wszystkim, chcę podzielić się z Wami radosną dla mnie nowiną!!
Nie wykryto zmian nowotworowych a to "coś" co straszylo już mi wycięli. I mam nadzieję, że wszystko jest oki.
Poza tym...czytałam...jestem zaskoczona, aż tyle osób się odezwało!!!
No proszę ilu to obchodzi!! Jestem pod wrażeniem i pełna podziwu dla Optymistów - od których bije tyle optymizmu i checi aby coś pozytywnego zrobić być może w trudzieod początku!! Ale wierzę, że będzie nas jeszcze więcej i więcej.
Ja nie sięgam tak daleko jak odbudowa zabytku
ale dlaczego nie Fundacja? Strzał w dziesiątkę! Może przynajmniej obudzenie parku, ławeczki, w przyszłości na przykład co? Widzicie jak tam jedziecie i idziecie do parku a tam ławeczki i usiąść mozna... co jeszcze widzicie????
... Collapse
napisał/a 25 listopada 2006
o
00:00
Mnie również pomysł Beatki, mojej serdecznej przyjaciółki bardzo się podoba. Ławeczki to wspaniały pomysł i myślę,że nie taki kosztowny. A ile sprawił by radości naszym bliskim z LORO. Ciekawe ile tych ławeczek by było. Tylu ludziom chcielibyśmy je dedykować. Co o tym myślicie? Dodam jeszcze, że w parku nie ma na czym usiąść. Pozdrawiam Wszystkich ze słonecznej Częstochowy. Agnieszka
Mnie również pomysł Beatki, mojej serdecznej przyjaciółki bardzo się podoba. Ławeczki to wspaniały pomysł i myślę,że nie taki kosztowny. A ile sprawił by radości naszym bliskim z LORO. Ciekawe ile tych ławeczek by było. Tylu ludziom chcielibyśmy je dedykować. Co o tym myślicie? Dodam jeszcze, że w parku nie ma na czym usiąść. Pozdrawiam Wszystkich ze słonecznej Częstochowy. Agnieszka... Collapse
napisał/a 25 listopada 2006
o
00:00
kikuś!!!!!!!!!!!!!!!!!!moja siostrrzyczko!!!!dziękuję!!!!!!
kikuś!!!!!!!!!!!!!!!!!!moja siostrrzyczko!!!!dziękuję!!!!!!... Collapse
napisał/a 24 listopada 2006
o
00:00
Nie jestem w żadne sposób związana z tym tematem.. Jednak przyznam, że zaciekawiła mnie Wasza strona.... To fantastyczne, że się tak lubicie, spotykacie, utrzymujecie kontakt i tyle piszecie ciepłych słów o sobie nawzajem ... Przeczytałam i obejrzałam zdjęcia na Waszej stronie z prawdziwą przyjemnością... dziękuje ci Elu ze wskazałaś mi ten adres strony 🙂 pozdrawiam i życzę Wam dużo ciepła... Dowiedz się więcej
Nie jestem w żadne sposób związana z tym tematem.. Jednak przyznam, że zaciekawiła mnie Wasza strona.... To fantastyczne, że się tak lubicie, spotykacie, utrzymujecie kontakt i tyle piszecie ciepłych słów o sobie nawzajem ... Przeczytałam i obejrzałam zdjęcia na Waszej stronie z prawdziwą przyjemnością... dziękuje ci Elu ze wskazałaś mi ten adres strony 🙂 pozdrawiam i życzę Wam dużo ciepła
Agata Rybałtowska... Collapse
Agata Rybałtowska... Collapse
napisał/a 24 listopada 2006
o
00:00
kochani! moi!!!!tak się prrzyglądam....nieźle narozrabiałam !tak poruszyłam ten temat ..........loro....że aż bałam się na drugi dzień otworzyć tą stronę !myślałam że mnie wylogujecie!ktoś musiał to zrobić.Myślę że my wszyscy chcieliśmy coś powiedzieć, widzę że nie jestem sama !dziewczyny trzymajmy tak!!!poradzimy sobie!dziękuję moim koleżankom które mnie poparły,które mają taką nadzieję jak ja!Że nasz kochany Caritas będzie dalej naszym powrotem do wspomnień.,do... Dowiedz się więcej
kochani! moi!!!!tak się prrzyglądam....nieźle narozrabiałam !tak poruszyłam ten temat ..........loro....że aż bałam się na drugi dzień otworzyć tą stronę !myślałam że mnie wylogujecie!ktoś musiał to zrobić.Myślę że my wszyscy chcieliśmy coś powiedzieć, widzę że nie jestem sama !dziewczyny trzymajmy tak!!!poradzimy sobie!dziękuję moim koleżankom które mnie poparły,które mają taką nadzieję jak ja!Że nasz kochany Caritas będzie dalej naszym powrotem do wspomnień.,do powrotu z rodziną na wakacje aby pokazać naszym dziadkom ,tu twoja mama spędziła pół życia! Wiecie co? tak myślę sobie my jak byliśmy dziećmi w Caritasie.......tam mieliśmy naprawdę swój własny dom!!!!!!!!!!!miieliśmy kaplicę,kościół,kochane siostry,wychowawczynie,które nie zeszły z dyżuru jak nie uśpiły, nie uspokoiły,i nawet pocałowały, chciałabym powiedzieć że po wielu rozmowach z byłymi pacjentami ,każdy jest chętny tylko nie ma odwagi ,.Chcą podarować jakąś tam sumkę na loro(a są zamożni)pytają na jakie konto? czekamy! ------------myślę kochani-----odbudujemy ten nasz dom!! nie jesteśmy sami---pa... Collapse
napisał/a 24 listopada 2006
o
00:00
Małgosiu!LORO miało kiedyś konto,ale je zlikwidowało dlatego,że mogło się ono źle kojarzyć,a że to niby jakieś korzyści dodatkowe z tego tytułu szpital ma w sensie prywatnym-oczywiście tak nie było.Teraz pomyślałam sobie,a może by tak zrobić jak Zakopane(ten szpital ma fundację) i stworzyć Fundację przy LORO na której to konto można by było wpłacać pieniądze,i tym samym wspierać dawny Caritas-może dzięki... Dowiedz się więcej
Małgosiu!LORO miało kiedyś konto,ale je zlikwidowało dlatego,że mogło się ono źle kojarzyć,a że to niby jakieś korzyści dodatkowe z tego tytułu szpital ma w sensie prywatnym-oczywiście tak nie było.Teraz pomyślałam sobie,a może by tak zrobić jak Zakopane(ten szpital ma fundację) i stworzyć Fundację przy LORO na której to konto można by było wpłacać pieniądze,i tym samym wspierać dawny Caritas-może dzięki takim funduszom udałoby się zrealizować niektóre Wasze pomysły-chociażby ławeczki dedykowane Waszym ukochanym lekarzom i innym osobom,które wpłynęły na Wasze życie.Lecz fundację najlepiej aby prowadziła osoba związana z Caritasem - LORO-ktoś z pacjentów(może grupa pacjentów) ,która zna problemy ośrodka,i która wiedziałaby co konkretnie zrobić z pieniędzmi.Myślę,że taka fundacja to kropla w morzu potrzeb,najlepiej aby były fundusze z UE-jak obiecywałam byłam we wtorek u mojej byłej pani promotor pracy magisterskiej,i dowiedziałam się na razie ogólne informacje - na początku grudnia będę może wiedziała trochę więcej.Ale to co wiem na obecną chwilę,to jest taka inicjatywa "URBAN",która zajmuje się dofinansowywaniem do renowacji zabytków.I tą myślę,że optymistyczną informacją wszystkich serdecznie pozdrawiam.... Collapse
napisał/a 20 listopada 2006
o
00:00
Kochani, wszyscy tęsknimy
Kochani, wszyscy tęsknimy... Collapse
napisał/a 20 listopada 2006
o
00:00
Kochani, każdy z nas tęskni za starym LORO. Moim zdaniem różnica jest ogromna: kiedyś było to sanatorium dla dzieci a dziś jest to szpital gdzie dzieci jest mało. Przez mienione lata budynki rozsypały się jak domki z kart. Nie mam pojęcia co planują obecne władze LORO i czy w ogóle chcą coś zmieniać, a może przeszkodą są przepisy. Oby tylko... Dowiedz się więcej
Kochani, każdy z nas tęskni za starym LORO. Moim zdaniem różnica jest ogromna: kiedyś było to sanatorium dla dzieci a dziś jest to szpital gdzie dzieci jest mało. Przez mienione lata budynki rozsypały się jak domki z kart. Nie mam pojęcia co planują obecne władze LORO i czy w ogóle chcą coś zmieniać, a może przeszkodą są przepisy. Oby tylko nie okazało się, że tak jak jest to jest dobrze. A może jestem niesprawiedliwa bo i obecnemu zarządowi na sanatorium bardzo zależy. Nie wiem jak to jest dziś i czy można przekształcić ten ośrodek w olbrzymie centrum leczenia dzieci z całej Polski jak było kiedyś. Nie dzieci z województwa ale całego kraju. Dzieci chorych jest dużo wystarczy aby zapełnić pokoje. Szpitali jest olbrzymia ilość a takich sanatoriów jak był Świebodzin mało. A tam nie jak w szpitalu gdzie nauczyciel przychodzi do łóżka dziecka ale prawdziwe klasy dawały siłę i normalność. Szkoła jak w domu z klasami, nauczycielskim pokojem i grupą rówieśników. To sprawiało że czuliśmy się zdrowi. A jak teraz ma być szkoła skoro dzieci prawie nie ma. Pozamykane z dorosłymi nie mogą się czuć jak my szalejący po świebodzińskich korytarzach: biegiem na biegi do szkoły czy na gimnastykę. A zawody w parku czy basen w lecie i gra w piłkę do woli. A wycieczki, obozy. Tego dziś brak. Agnieszko masz wspaniałe pomysły tylko jeszcze zgoda LORO. Czy będą zainteresowaNIĄ??? Mur jest twardy i trzeba go przebijać głową a nie każdy jak dr Wierusz ma na to ochotę. Ja jestem bardzo za, aby znów jak dawniej sanatorium świeciło swoim blaskiem widocznym z każdego miejsca na świecie i tego wszystkim życzę. Jest to na pewno do zrealizowania tylko chęci. To że my jesteśmy, odnajdujemy się po tylu latach może sprawić że i LORO odzyska swój blask. Renata... Collapse
napisał/a 20 listopada 2006
o
00:00
Kochani, jak Renata napisała - wszyscy tęsknimy. Ponad trzydziestoletnia kontynuacja Zlotów Opty, Niesulice, strona internetowa, to między innymi wynik naszej serdecznej pamięci i hołdu dla LORO. Dlatego warto pamietać, pisać miłe słowa do żyjących jeszcze Naszych Wspaniałych Ludzi z sanatorium. Idą Święta, to najlepszy czas /chociaż każdy jest dobry/ na takie miłe gesty, a to możemy już zrobić.... Dowiedz się więcej
Kochani, jak Renata napisała - wszyscy tęsknimy. Ponad trzydziestoletnia kontynuacja Zlotów Opty, Niesulice, strona internetowa, to między innymi wynik naszej serdecznej pamięci i hołdu dla LORO.
Dlatego warto pamietać, pisać miłe słowa do żyjących jeszcze Naszych Wspaniałych Ludzi z sanatorium. Idą Święta, to najlepszy czas /chociaż każdy jest dobry/ na takie miłe gesty, a to możemy już zrobić. Jeśli ktoś będzie potrzebował adresy, proszę imiennie poprosić. Nie jesteśmy upoważnieni do zamieszczania prywatnych adresów na stronie.
Chociaż przykro widzieć ruiny naszych wspomnień, to jednak obecny Dyrektor ma pewną wizję Ośrodka i możemy mu tylko życzyć aby miał siłę przywrócić jego dawną świetność i przydatność - chociaż może inną niż nasze wyobrażenia.
Wczoraj wróciliśmy z Andrzejem z tygodniowego urlopu w moje rodzinne strony, wszystko wygląda inaczej, wspomnienia są dużo piękniejsze.
Mieliśmy kłopot z uzyskaniem materiału wspomnieniowego do wydania Annałów, a przecież nasze budowanie to właśnie ocalenie od zapomnienia wspomnień. Piszcie to co było dla Was ważne, jak się uzbiera materiał wydamy książkę aby kolejni pacjenci poznali historię LORO i z naszych przeżyć i doświadczeń oraz opisywanych przez nas postaw lekarzy i wychowawców jakich mieliśmy czerpali siłę jak my.
Ja osobiście nie widzę fizycznej możliwości włączenia się w odbudowę części zamkowej czy parku. Jednak uważam, że wsparcie w każdej pozytywnej formie będzie z korzyścią dla Ośrodka.
Serdecznie wszystkich pozdrawiam Elżbieta... Collapse
Dlatego warto pamietać, pisać miłe słowa do żyjących jeszcze Naszych Wspaniałych Ludzi z sanatorium. Idą Święta, to najlepszy czas /chociaż każdy jest dobry/ na takie miłe gesty, a to możemy już zrobić. Jeśli ktoś będzie potrzebował adresy, proszę imiennie poprosić. Nie jesteśmy upoważnieni do zamieszczania prywatnych adresów na stronie.
Chociaż przykro widzieć ruiny naszych wspomnień, to jednak obecny Dyrektor ma pewną wizję Ośrodka i możemy mu tylko życzyć aby miał siłę przywrócić jego dawną świetność i przydatność - chociaż może inną niż nasze wyobrażenia.
Wczoraj wróciliśmy z Andrzejem z tygodniowego urlopu w moje rodzinne strony, wszystko wygląda inaczej, wspomnienia są dużo piękniejsze.
Mieliśmy kłopot z uzyskaniem materiału wspomnieniowego do wydania Annałów, a przecież nasze budowanie to właśnie ocalenie od zapomnienia wspomnień. Piszcie to co było dla Was ważne, jak się uzbiera materiał wydamy książkę aby kolejni pacjenci poznali historię LORO i z naszych przeżyć i doświadczeń oraz opisywanych przez nas postaw lekarzy i wychowawców jakich mieliśmy czerpali siłę jak my.
Ja osobiście nie widzę fizycznej możliwości włączenia się w odbudowę części zamkowej czy parku. Jednak uważam, że wsparcie w każdej pozytywnej formie będzie z korzyścią dla Ośrodka.
Serdecznie wszystkich pozdrawiam Elżbieta... Collapse
napisał/a 20 listopada 2006
o
00:00
Zgadzam się z Panią Elą. Odbudowa parku i części zamkowej nie leży w sferze naszych możliwości. Ale to wspaniałe,że takie pragnienie żyje w nas wszystkich. Znalazłam się na Oddziale ORT.II 24 października 1984 roku. Tego dnia ostatni raz podano obiad i kolację w stołówce w części zamkowej. Za kilka dni w miejscu wejścia do tej sali pojawiły się szafy dla... Dowiedz się więcej
Zgadzam się z Panią Elą. Odbudowa parku i części zamkowej nie leży w sferze naszych możliwości. Ale to wspaniałe,że takie pragnienie żyje w nas wszystkich. Znalazłam się na Oddziale ORT.II 24 października 1984 roku. Tego dnia ostatni raz podano obiad i kolację w stołówce w części zamkowej. Za kilka dni w miejscu wejścia do tej sali pojawiły się szafy dla pacjentek. Już wtedy nie było to miejsce bezpieczne. Nie pozostawało nic innego jak wyłączyć je z użytku. Utrzymanie takich obiektów to ogromne wyzwania biurokratyczne i finansowe. Bywa i tak,że nie można im sprostać. Napisałam wcześniej,że nie ma już naszego LORO. Nie ma, ponieważ nie ma tam już wszystkich ludzi, których pokochaliśmy jak własnych rodziców. To był dom naszego dzieciństwa. I jest właśnie tak, jak napisała Pani Ela, że powrót do takich miejsc jest trudny. W naszym rodzinnym domu, który opuszczamy zawsze ktoś zostaje. I bywa i tak, że jego starania o utrzymanie wizerunku tego miejsca wzbudzają w nas duże emocje. Pozostało nam wierzyć, że nasz Dom w Świebodzinie ma moc przyciągania ludzi wielkiego formatu i serca. To co było już nie wróci ale żyje w nas. I nie zmieni tego nic, ani zamek, który jest ruiną, ani krzaki w parku.... Collapse