Księga wpisów

Również nie mogę zawitać na ziemię opolską. Wrześniowe terminy dla osób pracujących w szkole, często niestety odpadają. Gdy byłam 4 lata temu w Katowicach, wykorzystałam dni opieki nad dzieckiem. Teraz moi chłopcy  na tyle się postarzeli, że z wolnego nici. W szkole oprócz wakacji i ferii (których nam wszyscy zazdroszczą!) urlop na żądanie nie przysługuje.
Czekam więc na zdjęcia i relacje ze Zlotu. Wszystkim życzę udanego pobytu i wielu wrażeń - Beata... Collapse

Moi drodzy,

już tuż, tuż, coraz bliżej do komarów!
Nie chcę już pisać nowego komunikatu, ale gdyby ktoś z przyjeżdżających na zlot jeszcze zaglądał na naszą stronę, to bardzo proszę o przywiezienie ze sobą legitymacji osób niepełnosprawnych albo zaświadczeń o niepełnosprawności (mogą być kopie). Potrzebne nam są do Muzeum Wsi Opolskiej - bilety są wtedy o połowę tańsze. Być może nie będą chcieli sprawdzać, ale lepiej być przygotowanym.

Do zobaczenia w czwartek:)... Collapse

Drodzy  OPTY-miści !
Czas tak szybko upływa a Wy już za cztery dni będziecie razem. Jest mi przykro, że po raz kolejny nie będę mogła uczestniczyć w zlocie. Tym razem ciężka choroba mojego ojca uniemożliwia mi jakikolwiek wyjazd z Poznania.
Wszystkim uczestnikom życzę wspaniałych przeżyć , miłej zabawy i słonecznej pogody.
Pozdrawiam Was gorąco. Benia z rodzinką... Collapse

Dzień dobry,

to prawda, ja już w gotowości bojowej, bo to już za momencik...
Mam nadzieję, że nikt nie będzie żałował, że przyjechał. Otoczenie mamy przepiękne - mieszkamy w lesie - prawie jak w Niesulicach, tyle, że namiocików ani bud kempingowych tym razem nie będzie.
Czekam na Was! Około godziny 16.00 w czwartek będziemy mogli się zakwaterować, w pokojach są czajniki i po jednym ręczniku dla każdego. Na życzenie pokoiki mogą być sprzątane codziennie.
Pozdrawiam tych, którzy przyjadą, jak również tych, co nie mogli i wszystkich zaglądających na tę stronę:)... Collapse

Malutki lapsusik wkradł się w moim wpisie, ale Roma czuwa. Swoją drogą, moskity jakie by nie były, nie mają z nami szans. I tym opty-mistycznym akcentem, do widzenia się u Romy. Ula.... Collapse

Wlasnie na TVP Kultura skonczył się film Okruch lustra z 1978 roku który opowiada o dzieciach ze skoliozą , na wózkach Szpitalu w Konstancinie

Nie oglądałam od początku ale przez moment pomysłalam czy to nie o Świebodzinie 🙂

2 identyczne obrazki: gisowanie na wyciągu i jazda na kocykach jako ćwiczenie O tym juz zapomniałam 🙂

TVP Kultura czesto powtarza filmy wiec napewno bedzie niedługo znów


Więcej o filmie
http://www.filmweb.pl/film/Okruch+lustra-1978-147050... Collapse

Beata ma rację...
Czytałoby się Lechu, oj czytało, a ty już skończyłeś.... Collapse

Już po zlocie. Minął. Pogoda dopisała. Lodzia ze Zdzicem jak zwykle na medal. Naszych jakby kilkanaście osób mniej. Komary jeszcze latają w Irlandii, Wampir za fajerą nie zdążył dojechać, Marzena Żarowy ze zwierzyńcem, Kluba nie dostała urlopu, Babecowy Jasiu tylko pozdrawia, Stasiakowa chwilowo nie gotowa, Jaruszewska kocha i pamięta, ale nie może, Chlorka czyta "niusy", ale nie weszła na orbitę choćby z jednym sms'em, Reguła stchórzyła - po tylu latach nie umiała się spakować, Ela Gąsior pewnie nie chce już się męczyć pionierskimi warunkami, Jędrek miał obóz, Waldek z familią byli tylko 5 dni, Olo bez Elwiry i bez chłopaków, Kazik 5 dni bez Oli i Halinki, jego brat Jaś z Hanią i Norbertem tylko 5 dni, Roma z Rafałem, ale bez Roberta. .Jolki Michalik ani widu, ani słychu, Michalaka też czas pożarł. Gdzie Mister Zub? Gwiżdżu dziadkuje i ciągle problemy go gonią. Boguś Michalski, Doktor Bandyk, Walkowska, Gonzo, Bętlewski, Siura, Grela? Jurek z Ireną Jaszczakowie gościli nas na kajakach u siebie, co najbardziej zapamiętał chyba Grzegorz Tomas - w lesie ich nie było. Romanowska robi interesy-widać i na facebooku. Dziachanka w Warszawie w dobrym stanie, bo z daleka od lasu. Paprzycka babciuje całą osobowością i przyległymi potencjałami. Agnieszka Ryś prowadzi obozy językowo-taneczne w Przełazach. Coraz mniej nas na Polanie, ale też wyraźnie coraz mniej nas w Nas. Nie ma ciągłości, nie ma świeżej krwi, nie ma nowych pokoleń naszych z sanatorium. Rodzą się dzieci - po sztuce na rok! Czasem słychać o Naszym Wnuku, ale to się nazywa zmierzch! Bronimy się - sporo przyczep zamiast namiotów, nawet Baśka do zdjęcia wciąga już brzuch... I więcej chłopaków na rybach niż w zatoce na plaży pośród łań.
Zmierzch też jest dla ludzi, oby było uczucie w sercu! Inaczej będzie nas jeszcze mniej. A potem...
"Potem już nie ma prawie nic
tylko jedna myśl się błąka:
czy stanie czas, co goni nas,
czy zdmuchnie nas z powierzchni rąk?"

Na rozbijaniu było nas całe mnóstwo. Robota szła jak należy. 21 osób. Janek z Kasią, Gosią, Kubą, Tomas z Markiem, jego kolegą, Andrzejem, Piotrem Bolikowymi Olką od Kurczów, Jutrzenka, Gabriel z Krzyśkiem, Legutki dwa i Szwaja, Hicek, ja, Łukasz z ośrodka z Warszawy,...(w miejsce kropek trzeba jeszcze wpisać dwie osoby). Naprawdę rekord świata w rozbijaniu, ale następnego dnia niepotrzebnie dostali labę i w poniedziałek, gdy się wszyscy rozjechali nagle okazało się, że nas z Łukaszem jest za mało. A Janek mówił, a Janek gonił.
Potem przyjechały dziewczyny. 34 sztuki - jedna w drugą Anioły. W większości naprawdę dobrze wykorzystały obóz. I pogoda w sumie dopisała, i rowery dobrze wykorzystane, i atmosfera w Toporowie rozwijająca skrzydła chyba wszystkim. Ale te burze! Noc. Stoisz i patrzysz i z refleksów, poświat, półcieni, przebarwień wśród odgłosów burzy z tyłu, z przodu, z góry, z lewej, z prawej - nagłych, jeszcze bardziej nagłych, wysokich, niskich - z powiewów wiatru i kolejnych fal deszczu często wzmacnianych posiłkami kropel prosto z wariujących drzew - chcesz wyczytać, co się zdarzy... I stoisz. I się boisz. A potem to wszystko cichnie, słyszysz, jak mocno ci wali serce, zaczynasz spokojnie oddychać, zaczynasz wykopywać rów, by odprowadzić wodę w końcu ze swojego namiotu, a ta Lady Whore wraca...
Po zlocie, po robocie. Czy warto było? Jasne, choć na pewno bym chciał w takich trudnych chwilach jak ta burza, nie być sam. Nowi komendanci ok. Baśka może trochę nienasycona, ale solowo trochę porządziła przed zlotem i po zlocie. Po zlocie jednak ciężko z pakowaniem. 9 osób i kupa roboty. Na początku lata wyciągasz z worów czyste i suche rzeczy. teraz trzeba to umyć, wytrzeć, wysuszyć i zwieźć. Ciężko być starym lub starszym i nie mieć już tyle siły co na przykład Andrzej i Kuba. 1 sierpnia skończyliśmy. 2 sierpnia Polana już tęskniła za Nami-nami.

Włączmy światła niemijania. Są chwile, gdy widać naszą przyjaźń, bliskość, ale każdego dnia tego nam trzeba. To nie jest zabójczy nałóg, wakacyjna przygoda, to jest przynajmniej 300 ml więcej na spirometrze( jeśli już muszę przyłożyć miarę, co na pewno najlepiej rozumieją skoliozy).

Włączmy światła niemijania. Idzie zmierzch. Pa. Lechu

Ps. Dzięki za wsparcie obozu - nie wszyscy chcą, by o nich mówić - tym mocniej : DZIĘKUJĘ!... Collapse

...Pani Renia...   pamiętam, Na R-II, przy wejściu na R-I, były takie drzwi i wejście do pomieszczenia, gdzie było parę szaf, dla-może najmłodszych? Ona tam z nami królowała, nam Matkowała, w sali pomagała, czasem ganiła, ale zawsze była....Gdzie Świebodzin z tamtych lat? Kto zabrał ówczesnym "wspaniałym" dzieciom bycie w bajce? Może w bajce z potworami, babajagami, wilkami, duchami. Ale jakże pouczającej i z morałem?Pani RENIU, mało którą kobietę, opłakuje tyle dzieci...... Collapse

Nie zaglądałam jakiś czas na naszą stronę. Zawsze szukam nowych dobrych wiadomości. Nie mogę uwierzyć w to, co przeczytałam. Nie wiedziałam o chorobie Pani Ewy. Po śmierci mojego Taty ciężko mi myśleć o odchodzeniu. Boli, a czas tylko uczy żyć inaczej, gorzej. Kochanemu Dziadkowi i Jego córkom składam najszczersze wyrazy współczucia. Zapamiętam Panią Ewę jako jedną z najdroższych postaci z Sanatorium. I kto tu wie, o co w tym wszystkim chodzi? Niby coś tam wiadomo, a może i bardzo dużo, ale czy dlatego łatwiej jest się pogodzić ze śmiercią?... Collapse