Księga wpisów

Witam!
Zapraszam na swoją stronę http://skoliozaporady.republika.pl/zdjecia.html  ,gdzie umiesciłam najnowsze zdjęcia z Waszego(i mojego też;) ukochanego Świebodzina,a konkretniej z LORO.Tak było pięknie we wrześniu tego roku-istna arkadia 🙂 -szczególnie w parku czas jakby się zatrzymał 🙂 Pozdrawiam.... Collapse

Witam wszystkich OPTY-mistów.

Serdecznie dziekuje za pozdrowienia ze Zlotu w LICHENIU w którym niestety nie mogłam uczestniczyć osobiscie ale myślami byłam z Wami.
Po powrocie z rehabilitacji do domu czekała na mnie miła niespodzianka - kartka z pozdrowieniami od Was.Mam nadzieję,że w następnym Zlocie będę mogła uczestniczyć osobiście.... Collapse

Witam Was
Także serdecznie dziękuję za pozdrowienia z Lichenia. ja a raczej my Was pozdrawiamy z pięknego Szczecina
Nasza podróż do Włoch udała się, : odwiedziliśmy śp. Jana Pawła II, OJCA PIO i św. Franciszka z Asyżu. W Wenecji popływaliśmy gondolą/ przez nasze gapostwo aż cztery godziny pływaliśmy,(a zapłaciliśmy za 90 min) bo nie mogliśmy trafić do miejsca gdzie rozpoczęliśmy pływanie/ Wszędzie było cudownie ale w domu jest najlepiej Polska to przepiękny kraj
:" Jagoda " z mężem ciągle tym samym Bogusławem... Collapse

Bardzo dziękuję wszystkim znanym i nieznanym mi osobiście OPTY-mistom za pozdrowienia ze zlotu w Licheniu. Ta zwykła kartka sprawiła mi ogromną radość. Mimo, że nieuczestniczyłam do tej pory w żadnym zlocie, a o OPTY, dowiedziałam się stosunkowo niedawno z internetu, to widzę że Świebodzin cały czas nas łączy. Mam nadzieję, że dotrę na następny zjazd i będę mogła Was wszystkich osobiście poznać i podziękować. Szczególnie żałuję, że po prawie 30 latach nie spotkałm się z moją serdeczną koleżanką Jolą Regułą, z którą przez długi czas byłam w jednej sali na R-1. Jolu, jeśli masz możliwość napisz choć parę słów. Pozdrowienia i serdeczności dlą wszystkich.... Collapse

Dziękuje Jackowi za POŚWIĘCENIE i wysiłek. Zlot był super (Zenek - żadnych klasztorów). Kochani kontakt z Wami to doładowanie akumulatorów. Mam nadzieję że dożyję Wrocławia a Zenek nie będzie próbował nas wychowywać. Zeniu OPTY-miści są NIREFORMOWALNI !... Collapse

Życzę Wszystkim OPTYmistom udanego zlotu .Wczoraj miałam duchową potrzebę ,aby pójść na cmentarz na grób Waszego ukochanego dr Lecha Wierusza.Po długich poszukiwaniach znalazłam to wyjątkowe miejsce,które mimo skromności grobu robi naprawdę niesamowite wrażenie.Cieszę się,że mogłam tam pójść,i choć przez chwilkę pobyć i "porozmawiać w myślach" z tak wielkim człowiekiem. Pozdrawiam... Collapse

Dzisiaj mija dokładnie 29 lat, kiedy po raz pierwszy, jako 10 letnia dziewczynka przekroczyłam progi LORO. Pamiętam dokładnie ten dzień, kiedy dzięki staraniom rodziców, a także doktora Wierusza (który przyjął mnie wbrew obowiązującym przepisom), ubrana w granatową sukienkę w kolorowe baloniki i z czerwonym krawatem, z bijącym sercem stanęłam przed budynkiem LORO. Mimo, że nie byłam sanatoryjnym nowicjuszem (przed Świebodzinem 3 lata spędziłam w Ośrodku dla dzieci kalekich w Policach), smutek rozstania z rodzicami oraz lęk przed nieznanym  mnie nie opuszczał. Pamiętam, że przyglądając się budynkowi dostrzegłam okratowane - dokładnie szczebelki, okna na 2 piętrze i pomyślałąm sobie, aby tylko tam nie trafić. Niestety później okazało się, że siostra Irenka z oddziału R-1,zaprowadziła mnie do sali nr 4 właśnie z takimi oknami i kazała pomachać rodzicom na pożegnanie i zostawiła samą w pokoju, ponieważ moje koleżanki były już w szkole. Mimo, że nigdy nie byłam beksą, to spoglądając na rodziców miałam łzy w oczach. (Jak dowiedziałam się po latach, moja mama mająć przed oczyma mnie wyglądającą z zakratowanego okna, całą drogę powrotną do domu przepłakała). Nie wiedziałam wtedy, że swoje rodzinne Gryfice zobaczę dopiero za 8 miesięcy (w Policach jeździliśmy do domu na ferie i wakacje), że będę 2 razy "wisiała" na wyciągu, że 2 razy będę w gipsie z "golfem", że za 2 lata trafię tu ponownie na zabieg, że poznam koleżanki i kolegów z którymi znajomość przetrwa lata i że każdego 14 września do końca życia będę o tym dniu pamiętać. Pozdrawiam moje ówczesne koleżanki i kolegów, a szczególnie Olka Benecha, którego po latach odnalazłam dzięki tej stronie.... Collapse

zycze wszystkim optymistom i makuwygom przefajnego zlotu Ps. prosze uwazac na rome moze sie zgubic i na mecka myli pokoje pozdrowionka... Collapse

LIST Z PROŚBĘ O POMOC

Zwracam się do państwa o pomoc finansową bo chciałabym normalnie żyć tz. Przystosować dom do tego żebym mogła sobie sama radzić bez pomocy osób trzecich. Wyposażenie łazienki np. w kabinę do której można wjechać wózkiem i możliwość przejścia na krzesełko zamontowane na ścianie. Taka kabina kosztuje około 2700 zł i nigdy nie będzie mnie na nią stać. Urządzenia AGD też nie należą do tanich np. nóż elektryczny, maszynka do obierania ziemniaków, okap kuchenny, wentylator, itp. Jeśli chce być samodzielna to powinnam mieć te rzeczy w swoim domu bo mam chore dłonie mogę zrobić nimi dużo ale nie wszystko do pomocy potrzebuje wielu urządzeń. Na razie radzimy sobie w ten sposób, że mąż trzyma swoją zdrową ręką a ja kroje, siekam, obieram itp. Powinnam zmienić meble w kuchni tak bym mogła sięgać z wózka do półek i łatwiej dostać się do zlewozmywaka a to kolejne 4.000 zł i jak tu z renty sobie na coś takiego pozwolić.
Mam na imię Joanna jestem rencistką I grupy inwalidzkiej. Poruszam się na wózku inwalidzkim, jestem  wesołą, pełną optymizmu 37 latką, lubię ruch, zabawę, kwiaty, zwierzęta, poezję a muzyka mnie po prostu fascynuje. Będąc osobą przykutą do wózka poświęcam się malarstwu.
Od dwóch lat jestem mężatką, mąż również jest rencistą I grupy po wylewie paraliż lewostronny. Oboje staramy się stworzyć warunki do samodzielnego życia, co wiąże się z zakupem odpowiedniego sprzętu AGD ułatwiającego nam codzienne prace w gospodarstwie domowym, oraz przystosowaniem mieszkania dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim.
Wszędzie napotykam bariery dzielące ludzi sprawnych i niepełnosprawnych jak nie architektoniczne to mamy trudności z komunikowaniem się, bo jak ma mnie zrozumieć laik, który nigdy nie miał kontaktu z osobami jak niedawno usłyszałam takie sformułowanie „pokrzywdzonymi przez los”. Ja się z tym nie zgadzam, bo mnie nie pokrzywdził los tylko lekarze. Mając ok. dwóch latek zostałam zaszczepiona na szczepionkę „Hainego Medina”, która wywołała u mnie tę chorobę.
Coraz bardziej staram się przełamywać swoje słabości w świecie, który najeżony jest barierami.  
Byłabym wdzięczna o pomoc choć w niewielkim stopniu w spełnieniu moich marzeń.

Z wyrazami szacunku
Joanna Mazur



Przesyłam numer konta
PKO BANK POLSKI 72102037140000440200234542




Ps. Fundacje pomagają zazwyczaj dzieciom niepełnosprawnym a osobie dorosłej pozostaje tylko zęby w ścianę i modlić się że może kiedyś będzie lepiej co w naszym kraju jest nierealne.... Collapse

Potrzebuję pomocy , szukam osób z rocznika 1987-1995 które usuwały belkę... Collapse