SŁOWO PREZESA XLII
Stowarzyszenia im. Lecha Wierusza
w Świebodzinie.
Wigilia. Słowo wigilia pochodzi od łacińskiego słowa vigilia ( czuwanie) – pierwotna straż nocna, czuwanie nocne. Noc dzieliła się na cztery straże, tj. wigilie.
Data świąt Bożego Narodzenia w pierwszych wiekach chrześcijaństwa była różna, a wynikało to ze sporów o dzień narodzin Jezusa. I tak Boże Narodzenie obchodzono 2 stycznia, 28 maja, 6 stycznia. Ostatecznie hierarchowie kościoła ustalili: dzień narodzin Chrystusa to 25 grudnia, a dzień poprzedzający – 24 grudnia, to wigilia.
W Polsce wigilia weszła na stałe do tradycji dopiero w XVIII wieku.
Zgodnie z sięgającym XVIII wieku zwyczajem przed jej rozpoczęciem domownicy dzielą się opłatkiem. Dzisiaj jest to już wyłącznie polski zwyczaj, którego przesłaniem jest pojednanie. Dzieląc się opłatkiem składamy sobie życzenia dobra wszelkiego, zapominamy o urazach, wybaczamy winy.
A pozwólcie, że zakończę życzeniami jakie w formie wiersza napisała Barbara Marschollek:
Bądź
Bądź dla drugiego światłem,
W jasności żyje się łatwiej.
Bądź dla drugiego znakiem
A nie codziennym cwaniakiem.
Bądź dla drugiego hojny.
Unikniesz zemsty i wojny.
Bądź dla drugiego szczery.
Serdeczność zna dobre maniery.
Bądź dla drugiego bratem.
Braterstwo niech rządzi światem.
Bądź dla drugiego bliźnim.
Niechaj się rany zabliźnią,
Światło zniweczy mrok, zrobiłeś dobry krok
Więc bądź, zawsze bądź!
prezes Andrzej Medyński
24 grudnia 2011 roku