Księga wpisów

Witajcie Drodzy Optymiści
Już dawno chciałam coś tutaj napisać,zapytać,jak Wam leci,czy zdrowie dopisuje.....
I tak jakoś schodziło,schodziło,aż nadszedł najgorszy czas z wszystkich możliwych czasów i moje optymistyczne pisanie zabrzmiałoby w tej chwili jak żart.I to ten najbardziej ponury.
Bo przecież nie dosyć,że od dwóch lat męczy nas koronawirus,w jakimś kosmicznym tempie mamy falę za falą,dzieciaki i młodzież męczą się na zdalnym nauczaniu razem z nauczycielami, inflacja....no to teraz jeszcze mamy wojnę.O wojnie nie będę pisać,bo to,co się dzieje przerasta chyba wszystkich,możemy jedynie pomagac jak umiemy,na ile nas stac i modlić się,żeby Świat nie oszalał.
A chciałam trochę pogadać o książkach,zapytać,co aktualnie czytacie ,czy są tu może na forum jakieś mole książkowe(tak jak ja) a potem nawiązać delikatnie i sprytnie do poezji,bo to też moja pasja i ścieżka,którą podążam od najmłodszych lat.
Kiedy dowiedziałam się od Andrzeja,że nasza koleżanka Optymistka Ewa Karbowska (której co prawda nie znam,ale nie sposób znać wszystkich)wydała ostatnio tomik wierszy,pomyślałam,że to dobry moment ,żeby do tej poezji nawiązać,a nie tak jak to się mówi "wyskoczyć ni z gruszki ni z pietruszki".
A tomik pod nazwą "Rak-Niebo-Rak" jest interesującym zapisem zmagania się autorki z chorobą.I choć choroba ciężka i już sama jej nazwa źle się kojarzy,to wiersze są bardzo optymistyczne.Dowcipne i inteligentne,często kpiące i wyzywające tego"raka -skorupiaka" na pojedynek. Zresztą przekonajcie się sami.Kto lubi,niech przeczyta.
I tak oto prawie bezwiednie i niezamierzenie zdołałam jednak jakiś akcent optymistyczny Wam tu przemycić,choć myslałam,na poczatku,że przy całej tej obecnej sytuacji nie ma na to szans.
Gdyby ta wojna tez tak się dała wykurzyć,jak ten rak z ciała.....
Pozdrawiam wszystkich serdecznie
Beata... Collapse

Cieszę się, że choć Ktoś wchodzi na FORUM i czyta wpisy, tym Ktosiem dziś jest niezawodna Agnieszka. Agnieszko, podnosisz mnie na duchu. Już poprawiłem błąd, tak to prawda, Krysia zmarła 14 lat temu, a nie jak napisałem najpierw 13. Ale na fb od razu napisałem prawidłowo. Dałem tam trzy zdjęcia i zadedykowałem pamięci o Krysi piosenkę świetnego piewcy szant Jerzego Porębskiego (który odszedł niedawno na tamtą stronę) śpiewana przez zespół Ania i Tomek Trust. Pozdrawiam Amed... Collapse

Moi Mili, dziś mija 61 lat od utworzenia naszego SKKT im. Leonida Teligi, skąd przypominam wywodzi się nasza społeczność skupiona w "Grupie Opty" - Stowarzyszeniu im. Lecha Wierusza. W samą porę Zbyszek zawiesił na naszej stronie na facebook'u koncert Oli Kiełb. Panią Olę poznaliśmy osobiście podczas wizyty z Zbyszka i obecności na 35-lleciu zespołu "Do góry dnem" . Było wspaniale. Teraz traktujmy ten występ jako koncert specjalnie dla nas z okazji naszej rocznicy. Gorąco pozdrawiam i życzę miłych wrażeń podczas oglądania zapisu koncertu. Dziękujemy Zbyszkowi.... Collapse

Kochani, polecam przeczytanie całości wspomnień, gdyż fragmenty z książki obrazują całość sylwetki Marysi. Była Niepowtarzalna. A dziś nie wiem, czy zaglądaliście na fb, tam dałem adnotację o 90 urodzinach pani Marii Mądroszkiewicz, zupełnie innej ale niezwykle kolorowej postaci z lat LORO. Napiszcie coś o tym, bo praca w próżni jest trudna.... Collapse

Radość świąt niestety zabiera smutna wiadomość, jak bardzo jest mi przykro, że to ja ciągle przekazuję takie wiadomości.
Dziś w nocy (z 24 na 25 grudnia) zmarła w Świebodzinie po długiej chorobie nasza Nauczycielka i Wychowawczyni wielu pokoleń najmłodszych uczniów szkoły przy LORO - Pani Władysława Kujawska. Miała 84 lata. Zawsze z uśmiechem do dzieci, te najmłodsze uwielbiały Swoją Panią Nauczycielkę. My starsi częściej spotykaliśmy Panią Władzię w szkolnym sklepiku. Iluż to uczniów poznawało zasady ekonomii, przedsiębiorczości - nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Nigdy nie pogodzimy się z przemijaniem, ale takie są reguły ziemskiego bytu.... Collapse

Dziś 17.12.2021 r. Pan Eugeniusz Dziewa – obchodzi 93 Dzień Urodzin. Życzymy dalszych lat, a szczególnie zdrowia.
Pan Eugeniusz Dziewa – pochodzi z Kołomyi, urodził się 17.12.1928 r. w dawnym województwie stanisławowskim na Ukrainie. Po wojnie wraz z wieloma innymi repatriantami ze Wschodu osiedlił się w 1947 roku w Świebodzinie i już od 2 maja tego roku rozpoczął pracę w naszym Ośrodku – wówczas w Zakładzie „Caritas”. Brał czynny udział w tworzeniu Ośrodka, m.in. remontując sieć ciepłowniczą, a potem przez szereg lat pracował jako kierowca zakładowy. Znał każdego wychowanka – zawsze mówił nam po imieniu. Pan Geniu występował w Chórze „Harfa” prowadzonym m.in. przez naszego profesora Sobocińskiego. Od lat towarzyszy działaniom naszego Stowarzyszenia, od 2019 roku jest naszym Honorowym Członkiem. Na fb załączyłem kilka zdjęć. Niebawem opublikujemy na naszej www. sylwetkę pana Genia wraz z archiwalnymi zdjęciami.... Collapse

Moi Kochani. Wiecie, że lubię wspominać, a właśnie dziś nasza zlotowa Ciocie Renia Gillowa kończyłaby 102 lata. Polecam wejść na profil Cioci i przeczytać wspomnienia. Ale nadto na fb przedstawiam serię zdjęć: domowe z małym Tomkiem, nasze wycieczki z udziałem Cioci Reni, a potem ujęcia ze zlotów - kolejno- pierwszy, czwarty, piąty, szósty, ósmy, dziewiąty, dziesiąty, jedenasty, czternasty i ostatni ten warszawski 23. Bo Ludzie żyja pośród nas dopóki żyje o Nich pamięć.
Napiszcie Wasze wspomnienia o Cioci Reni.... Collapse

Kochani, nadeszła kolejna smutna wiadomość. 25 listopada odszedł od nas po długiej chorobie Kolega Marcin Iwanicki. Żonie, Dzieciom i Wnukom składamy wyrazy głębokiego współczucia. Marcin był z nami od początku Opty, a jeszcze przed oczami mamy wspaniałe chwile zlotowej przygody w Zamościu (rok 2018), - pamiętamy spokojnego i opanowanego Komandora Marcina. Dał nam niezapomniane przeżycia. Żegnaj Przyjacielu - w moim przypadku jeszcze z dzieciństwa, gdyż poznaliśmy się w latach 60-tych. Był wtedy urwisem, ale zawsze Kochanym przez Personel LORO.
Pogrzeb odbędzie się 28 listopada 2021 r. - w niedzielę o godz. 11 na Cmentarzu Komunalnym w Krasnymstawie.... Collapse

Moi Mili, jesienny czas zadumy, wieczór tuż przed dniem "Wszystkich Świętych", to normalne, że myślami wracam do Ludzi i miejsc z Nimi związanych. Poza rodziną wielka część wspomnień dotyczy Opiekunów oraz lat spędzonych w LORO (dla mnie jeszcze pod innymi wcześniejszymi nazwami). Lista Tych co odeszli jest już tak długa, że trudno ją ująć w tym wpisie. Tam zetknąłem się z pierwszą śmiercią i to Kolegi za ścianą w pokoju na Ort. II, Jeszcze nie za bardzo rozumiałem co się dzieje, miałem 6 lat i kilka miesięcy. Takie jest nasze przemijanie, z którym nigdy się nie pogodzimy... Już Dziewczyny ze Świebodzina pracują nad stworzeniem dla nas mapki cmentarza (wystarczy plan od administracji cmentarnej) z naniesieniem bliskich naszym sercom grobów, byśmy odwiedzając cmentarz zapalili symboliczne znicze na grobach naszych Opiekunów, Koleżanek i Kolegów. Mam zwyczaj, że do kalendarza stojącego w kuchni corocznie przepisuję ważne daty: urodzin, imienin, ważnych różnych rocznic, ale wpisuję też daty odejść kolejnych Bliskich. Robiąc poranną kawę czytam Eli te zapiski i za Tych, którzy odeszli - odmawiamy krótkie "Wieczny odpoczynek... ", dziś rano westchnęliśmy w 21 rocznicę śmierci Cioci Reni Gillowej, wczoraj była 8 rocznica odejścia Magdy Maćkowiak,,, , Boże jak szybko przybywa tych dat. Pamiętajmy o Bliskich, Oni żyją w nas dopóki o Nich pamiętamy. Dali nam tyle dobrego. Ja żywię tym większą wdzięczność, gdyż ukształtowanie mojej osobowości w przeważającej mierze odbywało się w Sanatorium w Świebodzinie. Pozdrawiam Was serdecznie, bardzo brakuje mi już naszych spotkań, cięgle słyszę słowa ks. Twardowskiego: "Kochajmy Ludzi, bo tak szybko odchodzą".... Collapse