„Nowe półwiecze” Zamku Królewskiego w Warszawie.
W styczniu 2021 r. (dokładnie 19 stycznia) minęło 50 lat od podjęcia przez kierownictwo PZPR decyzji o odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, tak chciano poprawić wizerunek partii po wydarzeniach Grudnia 1970 na Wybrzeżu. Krakowski Wawel i Zamek Królewski w Warszawie to dla całego naszego narodu symbole ponad 1000 – letniej historii państwowości. Już od pierwszych dni wolności po II Wojnie Światowej trwały prace i liczne próby restytucji Zamku. W czerwcu 1945 roku przy Biurze Odbudowy Stolicy powstała Pracownia Odbudowy Zamku, potem zależnie od włodarzy przewijały się różne koncepcje: przeznaczenia Zamku na siedzibę władz, Pałac Kultury Polskiej, siedzibę prezydenta Bolesława Bieruta i inne, łącznie z całkowitą dezaprobatą odbudowy głoszoną przez Władysława Gomułkę.
Pamiętam jak żywiołowo zareagował profesor Jan Sobociński, nasze SKKT z miejsca poparło Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku – organizując szereg zbiórek pośród młodzieży i odwiedzających rodziców, zapewne w kronikach są powklejane liczne dowody wpłat. Do 1980 roku odbudowa Zamku finansowana była dzięki ofiarności Polaków w kraju i na uchodźstwie, potem jego wyposażanie wzbogacały liczne dary rzeczowe od osób prywatnych, instytucji i rządów. Warszawa była wtedy najczęstszym kierunkiem wycieczek szkolnych, a potem jako „Grupa Opty” trzykrotnie odwiedzaliśmy Stolicę podczas naszych zlotów.
Budowa – wg idei prof. Jana Zachwatowicza, postępowała niezwykle wartko – już w lutym 1973 roku nad Zamkiem Królewskim wyrosła pierwsza wiecha, a w lipcu 1974 roku na wieżach pojawiły się hełmy. Najdłużej trwały prace nad przywróceniem historycznego kształtu zamkowym wnętrzom, podczas tych prac wmontowano wiele autentycznych elementów wystroju, potem następowało kompletowanie umeblowania etc. Z tego okresu zachowałem kilka fotografii – obrazujących postępy prac.
Odbudowany Zamek miał stać się miejscem uroczystości i aktów o charakterze państwowym i narodowym oraz zebrań naukowych, kulturalnych i społecznych o szczególnym znaczeniu. A jako Muzeum miał ukazywać społeczeństwu osiągnięcia polskiej kultury, nauki i historii oraz zbiory narodowych pamiątek. Pierwszym dyrektorem Zamku Królewskiego w Warszawie (od 1980 r.) został prof. Aleksander Gieysztor. Zasadniczo prace ukończono w 1984 roku i 31 sierpnia nastąpiło uroczyste udostępnienie Zamku publiczności.
Na zakończenie prezentacji dołączam fotki z naszych zlotów i najnowszego wydarzenia, w którym uczestniczyliśmy 31.07.2018 r.– nadaniu Jance Ochojskiej tytułu Honorowego Obywatela Miasta Stołecznego.
Opracowanie i zdjęcia Andrzej Medyński 29.03.2021 r.
