Historia zespołu pałacowego Miltzanów.
Klasycystyczny Zespół pałacowy w Miliczu zbudowany w latach 1797- 98 w miejscu starego browaru, według projektu Karola Gotfryda Geisslera, na polecenie hr. Joachima Karola von Maltzana. W 1910 r. rozbudowano południowe skrzydło (dawny dom zajezdny), z inicjatywy Andrzeja von Maltzan.
W roku 1937 przeprowadzono prace konserwatorskie w sali balowej. W pałacu mieściły się niegdyś cenne kolekcje instrumentów lutniczych, zbiór malarstwa francuskiego, flamandzkiego, niemieckiego (L.Cranach), wielka kolekcja zegarów, olbrzymi księgozbiór i jeden z największych w Europie zbiorów miedziorytów. Pałacową kapelę Maltzanów prowadził przez wiele lat znany na Śląsku kompozytor Fryderyk Henryk Guhr.
W 1813 roku w pałacu gościł car Aleksander I, podążając na spotkanie z królem pruskim w Żmigrodzie, by zawrzeć układ antynapoleoński.
Architektonicznie pałac nawiązuje do Sanssouci i Neues Palais w Poczdamie. Cała konstrukcja pokryta dachem wielospadowym, zwieńczonymi kopułami z blachą cynkowej, nad salą balową owalna kopuła pobita blachą ołowianą. Na dziedzińcu herbowym położonym w południowym skrzydle znajdują się wmurowane kamienne elementy pochodzące z XVI i XVII w. , które wcześniej znajdowały się w dawnym zamku oraz posąg myśliwego z 1909 r. Pałac posiada dziedziniec honorowy, do którego prowadzi brama z pseudoklasycystycznymi figurami nimf w kąpieli oraz Dafne i Ledy z Łabedziem. W 1800 r. pałac został otoczony parkiem – pierwszym na Śląsku w stylu angielskim, na polecenie hrabiego Joachima Karola von Maltzan, według planu i pod nadzorem Leonarda Schätzela. Na 50-hektarowym terenie zainstalowano system wodny, zasilający stawy parkowe z rzeki Barycz, która stanowiła jednocześnie naturalną granicę parku od pn. i zach. W pałacu mieści się obecnie Zespół Szkół Leśnych, w bocznej oficynie Izba Regionalna Doliny Baryczy.
Zespół pałacowy od strony dziedzińca honorowego, – na czele fontanna z piaskowca z 1910 roku, dzieło głośnej berlińskiej rzeźbiarki Cornelii Paczki-Wagner.
Na drugim planie dwa ogrodowe konie wspięte do skoku odlane z brązu umieszczone na kamiennych cokołach.